The Blues
Door: Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
Blijf op de hoogte en volg Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
20 December 2011 | Australië, Leura
We trokken de bergen in, voor het eerst weg van de kust. Na een zoektocht door de suburbs van Sydney toch de goede weg gevonden naar het Westen. De Great Western highway, verre van een highway, slingerde de bergkam op richting de Blue Mountains. Eigenlijk zijn het geen bergen, maar is het een canyon. Het 'blue' komt van de blauwe mist die erboven hangt als gevolg van de damp van de eucalyptusbomen.
Op de een of andere manier komen we regelmatig in de stromende regen aan op een nieuwe stek. Ook dit keer weer... Maar wat een stek! We verbleven in de Harmony cottage in Leura. Een dorpje midden in de Blue Mountains. Onze cottage was top. Nog mooier en beter dan we dachten op basis van de internetsite. Met een hemelbed, die werd dus meteen geclaimd door... Emma. Prinsesheerlijk heeft ze erin geslapen! Aangezien het hier wat kouder was dan we de afgelopen weken gewend waren (sorry mates), was het een extra feestje dat we een haard hadden in de cottage. Die moest dus lekker branden!
De volgende ochtend was het droog, maar nog wel flink bewolkt. Bij 'Echo point' een punt vanaf waar je een mooi uitzicht op het gebied en de wereldberoemde 'three sisters' hebt, was het enorm bewolkt. We zagen dus niet veel. Bij het informatiecentrum verwachtten ze dat het tegen de middag zou opklaren. Wij besloten daardoor de ochtend naar de Jenolan
Caves te gaan.
De weg naar de caves was prachtig! Je moest er alleen geen tegenligger tegenkomen, wat gelukkig ook niet gebeurde. Wat we wel tegenkwamen onderweg was een kangoeroe met in haar buidel een Joey. Zo'n gaaf gezicht om dat wijze koppie uit de buidel van zijn moeder te zien steken. Het laatste stukje van de route was dwars door een stuk van het grottenstelsel. Vooral Emma was er erg van onder de indruk. Bij de parkeerplaats zagen we nog een mooie rode papegaaiachtige vogel én een wallaby (een soort kangoeroe). Fauna genoeg dus!
Jammergenoeg waren de rondleidingen die qua tijd en moeilijkheidsgraad geschikt voor ons waren uitverkocht. Een flinke teleurstelling, want dit scheen echt wel heel mooi te zijn. Wij zouden het in ieder geval niet zien. Wel kon je wat andere kleine wandelingen maken in het gebied, dus we besloten dat te doen. Ook omdat de weg terug dicht was tot 13.15 uur een het was pas half een. Dat verklaarde dan wel meteen waarom we geen tegenliggers hadden. Er was wel een andere weg, maar dat was enorm omrijden.
De wandeling was leuk. Zowel Emma als Hidde deden het heel goed. Ze hebben flink gelopen. Ook Pieter en ik deden het goed, want wij moesten er soms eentje tillen. We zagen wat stalagmieten en stalactieten, een natuurlijke brug en een enorm blauw meer. Emma vond het heel mooi. En dat terwijl we niet eens in het grottenstelsel waren. Nog even geluncht en tegen de tijd dat we de inwendige mens hadden verzorgd, was de weg terug weer open. Tijd om richting Katoomba en Leura te gaan. Onderweg nog even gestopt bij Blackheath voor een prachtig uitzicht op de Blue Mountains en een waterval.
In Katoomba naar Scenic world gegaan. Scenic world is een complex, met twee kabelbanen en een treintje de canyon in. Een van de kabelbanen gaat over het ravijn en heeft een glazen bodem (fijn voor mij!). Eerst maar even met het treintje. Dit bleek er niet zomaar een te zijn, maar de steilste ter wereld. Er zat een stuk in van meer dan 52 %, erger dan een inktzwarte skipiste. Met dank aan een van de staffmembers, die een aardig woordje Nederlands praatte met dank aan zijn Nederlandse vriendin, zaten we helemaal vooraan. Een heftig ritje dus, maar wel heel gaaf. Emma zat luid te lachen en Hidde vond het allemaal wat spannend, zo leek het. Het bleek echter andersom te zijn. Emma zei beneden gekomen dat ze het spannend vond en Hidde zei: "Zo, dasseleuk!"
In de canyon door het tropisch woud gewandeld en daarna weer met het fijne treintje ophoog. Dit keer gekozen voor een paar bankjes verder naar achter. Snel doorgerend naar de Scenic skyrail, want die ging bijna dicht. Daar bleek Emma toch echt meer van Pieters genen te hebben en Hidde meer van mij. Emma stond met gemak op het glazen deel van de cabine en keek vrolijk een paar honderd meter naar beneden. Hidde wist daarentegen niet hoe snel hij van het glas af moest komen. Wel een mooi ritje langs de Katoomba falls en met uitzicht op de three sisters en het gebied.
Verder lekker rustig aan gedaan, de dag was al lang genoeg geweest. Dus terug in onze cottage het vuurtje opgestookt, wat gelukkig heel makkelijk kan met een gashaard en lekker gegeten. Morgen op naar Sydney!
Cheers!
Op de een of andere manier komen we regelmatig in de stromende regen aan op een nieuwe stek. Ook dit keer weer... Maar wat een stek! We verbleven in de Harmony cottage in Leura. Een dorpje midden in de Blue Mountains. Onze cottage was top. Nog mooier en beter dan we dachten op basis van de internetsite. Met een hemelbed, die werd dus meteen geclaimd door... Emma. Prinsesheerlijk heeft ze erin geslapen! Aangezien het hier wat kouder was dan we de afgelopen weken gewend waren (sorry mates), was het een extra feestje dat we een haard hadden in de cottage. Die moest dus lekker branden!
De volgende ochtend was het droog, maar nog wel flink bewolkt. Bij 'Echo point' een punt vanaf waar je een mooi uitzicht op het gebied en de wereldberoemde 'three sisters' hebt, was het enorm bewolkt. We zagen dus niet veel. Bij het informatiecentrum verwachtten ze dat het tegen de middag zou opklaren. Wij besloten daardoor de ochtend naar de Jenolan
Caves te gaan.
De weg naar de caves was prachtig! Je moest er alleen geen tegenligger tegenkomen, wat gelukkig ook niet gebeurde. Wat we wel tegenkwamen onderweg was een kangoeroe met in haar buidel een Joey. Zo'n gaaf gezicht om dat wijze koppie uit de buidel van zijn moeder te zien steken. Het laatste stukje van de route was dwars door een stuk van het grottenstelsel. Vooral Emma was er erg van onder de indruk. Bij de parkeerplaats zagen we nog een mooie rode papegaaiachtige vogel én een wallaby (een soort kangoeroe). Fauna genoeg dus!
Jammergenoeg waren de rondleidingen die qua tijd en moeilijkheidsgraad geschikt voor ons waren uitverkocht. Een flinke teleurstelling, want dit scheen echt wel heel mooi te zijn. Wij zouden het in ieder geval niet zien. Wel kon je wat andere kleine wandelingen maken in het gebied, dus we besloten dat te doen. Ook omdat de weg terug dicht was tot 13.15 uur een het was pas half een. Dat verklaarde dan wel meteen waarom we geen tegenliggers hadden. Er was wel een andere weg, maar dat was enorm omrijden.
De wandeling was leuk. Zowel Emma als Hidde deden het heel goed. Ze hebben flink gelopen. Ook Pieter en ik deden het goed, want wij moesten er soms eentje tillen. We zagen wat stalagmieten en stalactieten, een natuurlijke brug en een enorm blauw meer. Emma vond het heel mooi. En dat terwijl we niet eens in het grottenstelsel waren. Nog even geluncht en tegen de tijd dat we de inwendige mens hadden verzorgd, was de weg terug weer open. Tijd om richting Katoomba en Leura te gaan. Onderweg nog even gestopt bij Blackheath voor een prachtig uitzicht op de Blue Mountains en een waterval.
In Katoomba naar Scenic world gegaan. Scenic world is een complex, met twee kabelbanen en een treintje de canyon in. Een van de kabelbanen gaat over het ravijn en heeft een glazen bodem (fijn voor mij!). Eerst maar even met het treintje. Dit bleek er niet zomaar een te zijn, maar de steilste ter wereld. Er zat een stuk in van meer dan 52 %, erger dan een inktzwarte skipiste. Met dank aan een van de staffmembers, die een aardig woordje Nederlands praatte met dank aan zijn Nederlandse vriendin, zaten we helemaal vooraan. Een heftig ritje dus, maar wel heel gaaf. Emma zat luid te lachen en Hidde vond het allemaal wat spannend, zo leek het. Het bleek echter andersom te zijn. Emma zei beneden gekomen dat ze het spannend vond en Hidde zei: "Zo, dasseleuk!"
In de canyon door het tropisch woud gewandeld en daarna weer met het fijne treintje ophoog. Dit keer gekozen voor een paar bankjes verder naar achter. Snel doorgerend naar de Scenic skyrail, want die ging bijna dicht. Daar bleek Emma toch echt meer van Pieters genen te hebben en Hidde meer van mij. Emma stond met gemak op het glazen deel van de cabine en keek vrolijk een paar honderd meter naar beneden. Hidde wist daarentegen niet hoe snel hij van het glas af moest komen. Wel een mooi ritje langs de Katoomba falls en met uitzicht op de three sisters en het gebied.
Verder lekker rustig aan gedaan, de dag was al lang genoeg geweest. Dus terug in onze cottage het vuurtje opgestookt, wat gelukkig heel makkelijk kan met een gashaard en lekker gegeten. Morgen op naar Sydney!
Cheers!
-
21 December 2011 - 08:06
Ome Hans:
Ah vet hoor, kan me voorstellen dat het glazen bodempje een beetje bang maakt. Toen wij erin zaten druppelde daar ook aardig wat zweet van medereizigers herinner ik me. En over grotten, maak je niet druk dat is in Nieuw Zeeland 10 keer mooier dan in Australie, dus dat komt allemaal goed. Have fun en bedankt voor de kerstkaart! Hele leuke foto's daarop! -
21 December 2011 - 11:00
Toon En Mia Jacobs:
Lijkt mij ook heel gaaf zo'n kabelbaan (net iets voorToon) die durft nog niet te eten uit een diep bord dus voor ons zit er dat niet in.
En dan nu op naar de Kerst dat heeft ook wel iets, kerst vieren met een barbeque op het strand.
We sturen dit jaar geen kaart naar den Haag maar wij wensen jullie vanuit het lage land hele fijne feestdagen samen, geniet er maar lekker van. Wij blijven op de hoogte van jullie avonturen.
Groeten. -
21 December 2011 - 14:52
Ton:
En weer een prachtig verhaal. De foto's zijn ook super. Het houdt niet op daar en nog zoveel te zien en te doen! En maak je geen zorgen over de kerstmaaltijd, volgend jaar gewoon weer drie kerstdagen in één jaar. Bedankt voor jullie mooie kaart. We zijn vandaag naar Ypenburg geweest, alles goed daar en volop kerstkaarten. Zal wel vreemd zijn om die in februari open te maken. -
21 December 2011 - 22:03
Jacq.:
Wat een leuk verhaal weer...
maar eh...als Emma in het hemelbed ligt, waar vertoeven jullie dan??? -
22 December 2011 - 08:33
Nicolette:
Wat een geweldige reisverhalen, jullie hebben in korte tijd al zoveel mooie en leuke dingen gezien en gedaan! Fijn dat Emma en Hidde ook volop genieten en dat het goed lukt om vanalles met ze te ondernemen.
Alvast hele fijn kerstdagen!
liefs,
Nicolette -
23 December 2011 - 12:20
Wereldkoters:
Knap hoor, dat je al die topverblijven hebt gevonden. Je kunt wel reisadviseur worden ;-) -
27 December 2011 - 10:08
Manon:
Super om weer te lezen en wat een prachtige foto's....gaaf!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
