Victorie, ja!
Door: Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
Blijf op de hoogte en volg Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
28 December 2011 | Australië, Mornington
Na ruim drie weken Australië zijn we na Queensland en New South Wales (NSW) dan eindelijk beland in de laatste van de staten die we aandoen: Victoria. In een paar dagen tijd zijn we van onze kerstbestemming net onder Sydney afgereisd naar Mornington peninsula. Een schiereiland net onder Melbourne.
Van Merimbula hebben we weinig anders gezien dan het hotel, de supermarkt en de bottle shop. Snel terug op de Princes highway, nog steeds dezelfde snelweg als waar we in Cairns op begonnen, maar met een nieuwe naam (Bruce highway en Pacific highway heette hij hiervoor). We reden over slingerende weggetjes en door prachtige oeroude bossen Victoria in. Onderweg nog wat smerige wc's aangedaan, omdat Emma van ons nog steeds goed moet blijven drinken, maar wat er in zit moet er ook weer uit... En helaas is dat soms op een plek waar slechts een beerput is.
Na een paar uurtjes rijden de highway verlaten om naar Cape Conran te gaan. Volgens de reisgids kon je daar de zeeleeuwen in de golven zien spelen. Golven zagen we genoeg, maar zeeleeuwen ho maar. Het uitzicht maakte gelukkig veel goed. Helder groen en blauwe baaien, soms bij een riviermonding die mooie sleuven vormde tussen het zand.
We konden hier in ieder geval wel goed los op onze nieuwste hobby. Het fotograferen van in onze ogen bizarre verkeersborden. We parkeerden regelmatig in de berm om er weer een op de kiek te zetten. Ook zagen we nog wat prematuur roadkill oversteken: een echidna. Dit is volgens Wikipedia een miereneter. Een zoogdier dat eieren legt en een kruising tussen de egel en een vogelbekdier. Bizar ding in ieder geval en het waggelde dusdanig sloom over de weg, dat ik vrees dat het binnen afzienbare tijd officieel roadkill is geworden.
Een korte lunchstop gemaakt in het afgrijselijke Lakes Entrance, een mega-toeristisch oord en toegangspoort naar een aantal grote meren die in verbinding staan met de zee. Ik was blij dat we hier geen accommodatie hadden geboekt. Niet dat Bairnsdale, dertig kilometer verderop zo'n bruisende stad is, maar stukken beter dan Lakes. Hier hadden we een mooie hotelkamer in het plaatselijke Mercure. Alleen op een hotelkamer kun je niet zoveel. We besloten daarom naar het nabijgelegen Raymond island te gaan met de ferry. Volgens de reisgids zouden we daar tal van koala's, kangoeroe's en vogels zien.
Het eiland was klein en we waren al vrij snel rondgecrosst. Letterlijk dan, want er waren vooral dirtroads. Leuk voor Pieter, want die gaat dan los op het rallyrijden. Langs de rand van het eiland lag een dirtroad, bestemd voor tweerichtingsverkeer. Probleem was alleen dat het spoor toch echt maar één auto breed was en dat er naast het spoor struiken, bomen en takken waren. En dan krijg je natuurlijk een tegenligger. Wat een feest! Aangezien achteruitrijden voor geen van beide auto's een optie was toch maar het struikgewas in en op de millimeter manoeuvreren. Ondanks alles geen koala of kangoeroe gespot. Wel veel vogels, maar ja we zijn nogal geen ornithologen...
Na een rondje eiland de plaatselijke speeltuin bezocht vanaf waar we een wandelpad genaamd het 'koalatrack' zagen. Het was een wandeling van anderhalve kilometer en de belofte van koala's stond ons wel aan. Hoe sceptisch we er ook over waren dat we ze echt zouden zien. Maarrrr, we werden beloond. Ik ben inmiddels volleerd koalaspotter en heb vier units gespot. Pieter zag nog een andere luiwammes in de boom bungelen en een andere wandelaar zag er ook een. Dit was nog leuker dan de dierentuin exemplaren. De enige jammere bijwerking was de vele muggen die ons lekprikten. We zijn kennelijk erg lekker. What's new!
De volgende dag snel de auto in op weg naar Mornington peninsula met een tussenstop op Phillip island. Heel toeristisch vanwege de wereldberoemde (?) penguin parade. Elke avond bij zonsondergang komen er duizenden uit de oceaan het strand op waggelen. Dit wordt door ongeveer net zoveel mensen gadegeslagen vergezeld van commentaar in meerdere talen. Omdat we in Zuid-Afrika al vaak van deze leuke wezentjes hebben mogen genieten en dit iets te massaal klonk, hebben we verstek laten gaan.
Wel zijn we zeeleeuwen gaan spotten. Die we vast gezien hebben, alsmede ze hadden kunnen onderscheiden van de rotsen... Ondanks dat was het de moeite waard, want de uitzichten waren spectaculair en de golven genadeloos. Wat een natuurgeweld. Emma en Hidde riepen het keer op keer uit als er weer een grote golf op de rotsen klapte.
In Mornington hebben we ons geïnstalleerd in het heerlijke Mornington cottage. Een fijn en knus B&B dat echt huiselijk aandoet. Een welkome afwisseling van de laatste paar accommodaties die toch wat generiek waren. Het huisje is van alle gemakken voorzien, veel speelgoed voor de kids en heerlijk etenswaar. Een van de plaatselijke Italianen aangedaan voor het diner en daarna genoten van de Ciena (Brown brothers). Een mousserende rode wijn. Een tipje van schoonzus Manon. Lekker, maar vooral apart. Nergens mee te vergelijken. Zit tussen cassis, port en wijn in, maar dan anders.
Morgen een rustig dagje, beetje strand, beetje winkelen en dan aan het eind van de middag naar Melbourne voor een BBQ bij Pieters voormalige RBS leidinggevende. Hij is afgelopen zomer met zijn gezin naar Melbourne verhuisd om hier te gaan werken. We hebben er zin in!
Ook staat er weer een nieuw filmpje (ruim 40 megabyte) van onze belevenissen online, om het te bekijken gebruik je de onderstaande link:
http://dl.dropbox.com/u/2588209/Onze%20reis%20-%20deel%203%20-%20Australia%20Zoo%20-%20Surfers%20Paradise%20%28HQ%29.wmv
Cheers mates!
Van Merimbula hebben we weinig anders gezien dan het hotel, de supermarkt en de bottle shop. Snel terug op de Princes highway, nog steeds dezelfde snelweg als waar we in Cairns op begonnen, maar met een nieuwe naam (Bruce highway en Pacific highway heette hij hiervoor). We reden over slingerende weggetjes en door prachtige oeroude bossen Victoria in. Onderweg nog wat smerige wc's aangedaan, omdat Emma van ons nog steeds goed moet blijven drinken, maar wat er in zit moet er ook weer uit... En helaas is dat soms op een plek waar slechts een beerput is.
Na een paar uurtjes rijden de highway verlaten om naar Cape Conran te gaan. Volgens de reisgids kon je daar de zeeleeuwen in de golven zien spelen. Golven zagen we genoeg, maar zeeleeuwen ho maar. Het uitzicht maakte gelukkig veel goed. Helder groen en blauwe baaien, soms bij een riviermonding die mooie sleuven vormde tussen het zand.
We konden hier in ieder geval wel goed los op onze nieuwste hobby. Het fotograferen van in onze ogen bizarre verkeersborden. We parkeerden regelmatig in de berm om er weer een op de kiek te zetten. Ook zagen we nog wat prematuur roadkill oversteken: een echidna. Dit is volgens Wikipedia een miereneter. Een zoogdier dat eieren legt en een kruising tussen de egel en een vogelbekdier. Bizar ding in ieder geval en het waggelde dusdanig sloom over de weg, dat ik vrees dat het binnen afzienbare tijd officieel roadkill is geworden.
Een korte lunchstop gemaakt in het afgrijselijke Lakes Entrance, een mega-toeristisch oord en toegangspoort naar een aantal grote meren die in verbinding staan met de zee. Ik was blij dat we hier geen accommodatie hadden geboekt. Niet dat Bairnsdale, dertig kilometer verderop zo'n bruisende stad is, maar stukken beter dan Lakes. Hier hadden we een mooie hotelkamer in het plaatselijke Mercure. Alleen op een hotelkamer kun je niet zoveel. We besloten daarom naar het nabijgelegen Raymond island te gaan met de ferry. Volgens de reisgids zouden we daar tal van koala's, kangoeroe's en vogels zien.
Het eiland was klein en we waren al vrij snel rondgecrosst. Letterlijk dan, want er waren vooral dirtroads. Leuk voor Pieter, want die gaat dan los op het rallyrijden. Langs de rand van het eiland lag een dirtroad, bestemd voor tweerichtingsverkeer. Probleem was alleen dat het spoor toch echt maar één auto breed was en dat er naast het spoor struiken, bomen en takken waren. En dan krijg je natuurlijk een tegenligger. Wat een feest! Aangezien achteruitrijden voor geen van beide auto's een optie was toch maar het struikgewas in en op de millimeter manoeuvreren. Ondanks alles geen koala of kangoeroe gespot. Wel veel vogels, maar ja we zijn nogal geen ornithologen...
Na een rondje eiland de plaatselijke speeltuin bezocht vanaf waar we een wandelpad genaamd het 'koalatrack' zagen. Het was een wandeling van anderhalve kilometer en de belofte van koala's stond ons wel aan. Hoe sceptisch we er ook over waren dat we ze echt zouden zien. Maarrrr, we werden beloond. Ik ben inmiddels volleerd koalaspotter en heb vier units gespot. Pieter zag nog een andere luiwammes in de boom bungelen en een andere wandelaar zag er ook een. Dit was nog leuker dan de dierentuin exemplaren. De enige jammere bijwerking was de vele muggen die ons lekprikten. We zijn kennelijk erg lekker. What's new!
De volgende dag snel de auto in op weg naar Mornington peninsula met een tussenstop op Phillip island. Heel toeristisch vanwege de wereldberoemde (?) penguin parade. Elke avond bij zonsondergang komen er duizenden uit de oceaan het strand op waggelen. Dit wordt door ongeveer net zoveel mensen gadegeslagen vergezeld van commentaar in meerdere talen. Omdat we in Zuid-Afrika al vaak van deze leuke wezentjes hebben mogen genieten en dit iets te massaal klonk, hebben we verstek laten gaan.
Wel zijn we zeeleeuwen gaan spotten. Die we vast gezien hebben, alsmede ze hadden kunnen onderscheiden van de rotsen... Ondanks dat was het de moeite waard, want de uitzichten waren spectaculair en de golven genadeloos. Wat een natuurgeweld. Emma en Hidde riepen het keer op keer uit als er weer een grote golf op de rotsen klapte.
In Mornington hebben we ons geïnstalleerd in het heerlijke Mornington cottage. Een fijn en knus B&B dat echt huiselijk aandoet. Een welkome afwisseling van de laatste paar accommodaties die toch wat generiek waren. Het huisje is van alle gemakken voorzien, veel speelgoed voor de kids en heerlijk etenswaar. Een van de plaatselijke Italianen aangedaan voor het diner en daarna genoten van de Ciena (Brown brothers). Een mousserende rode wijn. Een tipje van schoonzus Manon. Lekker, maar vooral apart. Nergens mee te vergelijken. Zit tussen cassis, port en wijn in, maar dan anders.
Morgen een rustig dagje, beetje strand, beetje winkelen en dan aan het eind van de middag naar Melbourne voor een BBQ bij Pieters voormalige RBS leidinggevende. Hij is afgelopen zomer met zijn gezin naar Melbourne verhuisd om hier te gaan werken. We hebben er zin in!
Ook staat er weer een nieuw filmpje (ruim 40 megabyte) van onze belevenissen online, om het te bekijken gebruik je de onderstaande link:
http://dl.dropbox.com/u/2588209/Onze%20reis%20-%20deel%203%20-%20Australia%20Zoo%20-%20Surfers%20Paradise%20%28HQ%29.wmv
Cheers mates!
-
28 December 2011 - 13:09
Marianne & Rob:
Hallo P,N,E en H,
Hier even een berichtje van een van jullie 'gestapelde buren' van de Torenvalklaan!
Het is elke keer weer een jaloersmakend genoegen om jullie wetenswaardigheden te lezen en te merken dat jullie het "helemaal niet naar jullie zin hebben"!?!
Voor Emma beterschap en jullie verder geen andere virussen opdoen!
Geniet ze verder en jullie weten voor wie jullie het allemaal doen!
Gr. M&R
(Tvl75) -
28 December 2011 - 13:35
Jacq:
wat een leuke foto van Emma!
Vol genoegen klik ik de site aan om steeds weer even bij te lezen en kijken. Ben benieuwd naar het volgende verkeersbord... -
28 December 2011 - 13:39
Ome Hans:
Emma lijkt wel erg veel op Pieter op die laatste foto. Vooral de oren vertonen een treffende gelijkenis met de exemplaren van haar papa 8-)
En pas maar op met die brown brothers. Je drinkt het inderdaad als cassis, maar de resultaten zijn toch echt die van wijn!
Het klinkt allemaal weer goed. Groeten vanuit een beetje guur Eindhoven, nadat we de warmste kerst sinds 74 hebben gehad. -
28 December 2011 - 13:41
Ome Hans:
Oh, nice Steve Irwin soundeffects bij het filmpje. LOL -
28 December 2011 - 13:47
Ome Hans:
Voor de digibeten onder de lezers: Als je klikt op de link naar het filmpje, dan doet hij het misschien niet, maar als je het hele internetadres kopieert met je muis en plakt in de internetadresbalk, dan doet hij het wel. Mogelijk moet je akkoord geven voor de windows media player plug-in, in de gele balk aan de bovenzijde. -
29 December 2011 - 09:48
Manon:
Super zeg! Die verkeersbordengekte heb ik ook gekend..zo bozar en toch ook zo leuk! Ben benieuwd of we onze set kunnen uitbreiden met die van jullie....kunnen we kwartetten...lol. Ja, heerlijk dat wijntje....zou hem zo lusten, want hij drinkt idd als cassis...hmmmm.
Veel plezier op de great ocean road....wij denken aan jullie
-
29 December 2011 - 16:21
Wereldkoters:
Grappig om in dit verslag elke naam en sommige ervaringen te herkennen :-) -
31 December 2011 - 14:52
Jolanda:
Als ik mij niet vergis zitten jullie nu al in 2012 en is het dus 1 januari en leven wij aan het eind van de middag op 31 december nog in 2011. Raar idee, wens jullie van harte een fantastisch 2012. -
01 Januari 2012 - 10:04
Lotte:
Gelukkig nieuwjaar! Ik hoop dat jullie het daar fijn hebben! Kusje van Lotte en Tess en Mijke en Patrick -
02 Januari 2012 - 08:07
Han:
He globetrotters, leuk om jullie avonturen te lezen, keep up the good work (and nice posts ;-) ik lees ze met veel plezier - als nodige afwisseling voor op het werk - Pieter snapt dit wel ;-) de goddelijke kanaries hebben nog steeds niet geleverd....).
De allerbeste wensen en maak iets moois van 2012, jullie begin is in ieder geval goed!
Groeten, Han
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
