North & South
Door: Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
Blijf op de hoogte en volg Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
22 Januari 2012 | Nieuw Zeeland, Wellington
De grootste campingellende (zie vorige verslagje) lijken we achter ons te hebben gelaten. Na Richmond kwamen we in Picton op een relaxte camping terecht. De camping was weer van alle gemakken voorzien. Speeltuin en zwembad binnen 20 meter van de camper en schoon sanitair. Suf, dat je na een paar weken kamperen blij wordt van een schone pot en een schone douche! Ook fijn dat er een muziekje wordt gedraaid terwijl je ... aan het douchen bent!
De weg van Nelson was mooi. We zien het al bijna niet meer als we een mooie route rijden, zoveel mooie dingen hebben we al gezien. Vooral het laatste stuk van de route was een lust voor het oog. Deze Queen Charlotte drive loopt langs de kust van de Marlborough sounds, een stuk kust dat na de laatste ijstijd is ontstaan toen gesmolten water tussen de bergen in stroomde. Aan het einde van de route heb je nog een mooi uitzicht op havenstadje Picton, het vertrekpunt van de ferry naar Wellington.
Voor ons was Picton de laatste plek waar wij op het Zuidereiland zouden overnachten. Picton ligt ook vlakbij Blenheim, en dus wijngebied Marlborough. We besloten daarom om nog even terug het wijngebied in te gaan voor een lekkere lunch. Helaas konden we dit keer geen kindvriendelijk wijnhuis vinden. Lang leve de kleurboeken en iPad!
De rest van de middag rustig aan gedaan in en rond de camping. We zouden hier twee nachtjes blijven. Door de regen in het Zuiden, waren we iets sneller in het Noorden beland dan gepland. We hadden dus een dagje over en besloten die te besteden in Picton. Het weer was heerlijk én in Picton was het jaarlijkse havenfestival. De wereldhavendagen in Rotterdam zijn er bijna niets bij, bijna... Drie marktkraampjes, wat powerboats in de haven, een springkussen en glijbaan in de vorm van een zinkende Titanic (???) en podium met optredens van grote plaatselijke artiesten. Vooral letterlijke grote artiesten, want de gemiddelde BMI ligt hier ver boven de 25.
Toch hebben we ons prima vermaakt. 's Middags op de camping lekker geluierd, gezwommen en de kids hebben lekker gespeeld. Het Zuidereiland goed uitgeweid met een BBQ-tje en ons voorbereid op ons vertrek naar het Noordereiland. Toen de koters net leken te slapen, ging het los. Het vuurwerk behorende bij hét festival van Picton. Enorme knallen weergalmden tussen de bergen en prachtige vuurpijlen explodeerden in de lucht. Een patroon zat er niet in, maar de pijlen waren mooi. Emma en Hidde konden vanuit hun bed vuurwerk kijken, dus de 'dassemooi's' waren niet van de lucht!
De volgende dag vroeg opgestaan, want we moesten uiterlijk rond 9 uur bij de check-in voor de ferry zijn. Gelukkig was het maar een paar minuten rijden vanaf de camping. Wel een avontuur hoor, met een dikke camper (groter dan de onze kun je hier niet krijgen) op de veerboot en daar ook nog moeten draaien. Maar Pieter is al een volwaardig trucker en parkeerde onze dertigtonner diesel met twee vingers in de neus in!
Op het passagiersdek liepen we als eerste tegen de speeltuin aan. De kids konden dus lekker glijden en wij konden even wakker worden met een emmer koffie en thee en regelmatig even buiten van het uitzicht genieten. Iedereen blij! In iets meer dan drie uur tijd passeer je de straat Cook en ben je in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland.
Helaas klopten de weersvoorspellingen dit keer wel. Binnen een paar minuten na het verlaten van de ferry begon het te regenen. Dat werd dus geen leuke stadswandeling, maar een ritje door de stad op zoek naar een parkeerplaats voor onze dertigtonner camper in de buurt van museum Te Papa. Dit is een museum over alle facetten van Nieuw-Zeeland. Al snel was het opgehouden met zachtjes regenen. Er ontstonden heuse watervalletjes vanaf de gebouwen en de straten stonden blank. Een sprintje naar Te Papa, dus.
Wat een leuk museum! Niet allen voor ons, maar ook voor Emma en zelfs een beetje voor Hidde. Alle aspecten van het land komen aan bod. Het ontstaan, de flora en fauna, de vulkanen, de aardbevingen, de kolonisatie, de Maoricultuur en de kunst. Ook zijn er veel interactieve activiteiten te doen, films te zien en kon je een huisje in om 'veilig' te ervaring hoe een aardbeving voelt. Voor de kinderen hebben ze diverse labs waar ze spelletjes of puzzeltjes kunnen doen, kleurplaten of muziek kunnen maken, of zich bijvoorbeeld kunnen uitdossen als een Maori. Een echte aanrader dus, ook op een zonnige dag.
Nu staan we op een camping in Lower Hutt, iets boven Wellington. Jammergenoeg ontbreekt het ons aan dagen om meer van deze mooie stad te zien. Morgen gaan we richting Napier. Deze stad is bijna geheel herbouwd in art deco stijl na een grote aardbeving in de jaren dertig. Ook ligt het in een groot wijngebied. Reden genoeg dus om ons er te vermaken. Daarna gaan we richting de vulkanen en geisers. We hebben er zin an!
Hongi!
Er staat ook weer een filmpje online voor de echte liefhebbers:
http://dl.dropbox.com/u/2588209/Onze%20reis%20-%20deel%205%20-%20Sydney%20-%20Lake%20Tabourie.wmv
De weg van Nelson was mooi. We zien het al bijna niet meer als we een mooie route rijden, zoveel mooie dingen hebben we al gezien. Vooral het laatste stuk van de route was een lust voor het oog. Deze Queen Charlotte drive loopt langs de kust van de Marlborough sounds, een stuk kust dat na de laatste ijstijd is ontstaan toen gesmolten water tussen de bergen in stroomde. Aan het einde van de route heb je nog een mooi uitzicht op havenstadje Picton, het vertrekpunt van de ferry naar Wellington.
Voor ons was Picton de laatste plek waar wij op het Zuidereiland zouden overnachten. Picton ligt ook vlakbij Blenheim, en dus wijngebied Marlborough. We besloten daarom om nog even terug het wijngebied in te gaan voor een lekkere lunch. Helaas konden we dit keer geen kindvriendelijk wijnhuis vinden. Lang leve de kleurboeken en iPad!
De rest van de middag rustig aan gedaan in en rond de camping. We zouden hier twee nachtjes blijven. Door de regen in het Zuiden, waren we iets sneller in het Noorden beland dan gepland. We hadden dus een dagje over en besloten die te besteden in Picton. Het weer was heerlijk én in Picton was het jaarlijkse havenfestival. De wereldhavendagen in Rotterdam zijn er bijna niets bij, bijna... Drie marktkraampjes, wat powerboats in de haven, een springkussen en glijbaan in de vorm van een zinkende Titanic (???) en podium met optredens van grote plaatselijke artiesten. Vooral letterlijke grote artiesten, want de gemiddelde BMI ligt hier ver boven de 25.
Toch hebben we ons prima vermaakt. 's Middags op de camping lekker geluierd, gezwommen en de kids hebben lekker gespeeld. Het Zuidereiland goed uitgeweid met een BBQ-tje en ons voorbereid op ons vertrek naar het Noordereiland. Toen de koters net leken te slapen, ging het los. Het vuurwerk behorende bij hét festival van Picton. Enorme knallen weergalmden tussen de bergen en prachtige vuurpijlen explodeerden in de lucht. Een patroon zat er niet in, maar de pijlen waren mooi. Emma en Hidde konden vanuit hun bed vuurwerk kijken, dus de 'dassemooi's' waren niet van de lucht!
De volgende dag vroeg opgestaan, want we moesten uiterlijk rond 9 uur bij de check-in voor de ferry zijn. Gelukkig was het maar een paar minuten rijden vanaf de camping. Wel een avontuur hoor, met een dikke camper (groter dan de onze kun je hier niet krijgen) op de veerboot en daar ook nog moeten draaien. Maar Pieter is al een volwaardig trucker en parkeerde onze dertigtonner diesel met twee vingers in de neus in!
Op het passagiersdek liepen we als eerste tegen de speeltuin aan. De kids konden dus lekker glijden en wij konden even wakker worden met een emmer koffie en thee en regelmatig even buiten van het uitzicht genieten. Iedereen blij! In iets meer dan drie uur tijd passeer je de straat Cook en ben je in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland.
Helaas klopten de weersvoorspellingen dit keer wel. Binnen een paar minuten na het verlaten van de ferry begon het te regenen. Dat werd dus geen leuke stadswandeling, maar een ritje door de stad op zoek naar een parkeerplaats voor onze dertigtonner camper in de buurt van museum Te Papa. Dit is een museum over alle facetten van Nieuw-Zeeland. Al snel was het opgehouden met zachtjes regenen. Er ontstonden heuse watervalletjes vanaf de gebouwen en de straten stonden blank. Een sprintje naar Te Papa, dus.
Wat een leuk museum! Niet allen voor ons, maar ook voor Emma en zelfs een beetje voor Hidde. Alle aspecten van het land komen aan bod. Het ontstaan, de flora en fauna, de vulkanen, de aardbevingen, de kolonisatie, de Maoricultuur en de kunst. Ook zijn er veel interactieve activiteiten te doen, films te zien en kon je een huisje in om 'veilig' te ervaring hoe een aardbeving voelt. Voor de kinderen hebben ze diverse labs waar ze spelletjes of puzzeltjes kunnen doen, kleurplaten of muziek kunnen maken, of zich bijvoorbeeld kunnen uitdossen als een Maori. Een echte aanrader dus, ook op een zonnige dag.
Nu staan we op een camping in Lower Hutt, iets boven Wellington. Jammergenoeg ontbreekt het ons aan dagen om meer van deze mooie stad te zien. Morgen gaan we richting Napier. Deze stad is bijna geheel herbouwd in art deco stijl na een grote aardbeving in de jaren dertig. Ook ligt het in een groot wijngebied. Reden genoeg dus om ons er te vermaken. Daarna gaan we richting de vulkanen en geisers. We hebben er zin an!
Hongi!
Er staat ook weer een filmpje online voor de echte liefhebbers:
http://dl.dropbox.com/u/2588209/Onze%20reis%20-%20deel%205%20-%20Sydney%20-%20Lake%20Tabourie.wmv
-
22 Januari 2012 - 10:04
Ton:
Mooi verhaal weer. Heb het gevoel de reis meegemaakt te hebben. Geniet nog maar heel veel want de tijd gaat snel. -
22 Januari 2012 - 11:04
Manon:
Wat een heerlijk filmpje....zon,zee,strand met kerst...wat een genot!!!
En dan nu de laatste 12 dagen van jullie trip. Veel plezier op het Noordereiland en neusjes dicht bij de geisers......
-
22 Januari 2012 - 12:16
Jacq:
Leuk filmpje, grappig om jullie met kerstmuziek in de zon te zien! Je zult de muziek onder de douche nog gaan missen...
Have fun! -
23 Januari 2012 - 09:29
Tante Door:
Geweldig allemaal.
Deze reis zal voor jullie onvergetelijk zijn.
Veel plezier nog de komende dagen.
Grt, tante Door -
23 Januari 2012 - 14:30
Ome Hans:
ah vulkanen en geisers. Dat vond ik nou echt super bijzonder. Vergeet alsjeblieft niet naar wai-o-tapu geothermal world in Roturoa te gaan. het dunste stukje aardkorst ter wereld. Een van de meest bijzonder dingen die ik ooit gezien heb. Have fun en zorg dat je er voor 10 uur bent want om stipt 10.15 laat Lady knox geiser haar kunsten zien. Emma will love it! -
24 Januari 2012 - 16:23
Ome Hans:
oh ja, net buiten het park zijn de boiling mud pools. Dassemooi! -
24 Januari 2012 - 19:17
Patrick:
Pieter, ik weet niet hoe goed je hebt opgelet bij scheikunde, maar bij Rotorua krijg je te maken met H2S en SO2, maar het is wel errug mooi! -
25 Januari 2012 - 09:33
Ome Hans:
Ja lekker he Patrick! Een wasknijpert doet wonderen en een lolly zodat de slijmvliezen niet geirriteerd raken heb ik geleerd van een nieuwe zeeuw. Dat vinden die twee apies waarschijnlijk geen probleem die lolly.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
