Vroeger of later

Op naar Melaka, Malakka of Malacca, hoe je het ook wilt noemen. We hadden voor 's ochtends vroeg een taxi (teksi in het Maleis) besteld. We wilden de files op de drukste dag van het jaar voor zijn en dus op tijd onze auto ophalen op het vliegveld. Het liep anders... De taxi was keurig op tijd, dit keer bestuurd door een vrouwelijke chauffeur, met hoofddoek en een goed geoefend rechterbeen. We waren dus rond 8 uur bij de car rental. Een probleem echter, onze auto was er niet. De stond in hartje Kuala Lumpur! Dat was niet de bedoeling. We wilden 'm juist graag bij het vliegveld ophalen om te voorkomen dat we in metropool KL moesten rondrijden. Bijkomend voordeel was dat we dan al een stuk van de route naar Melaka hadden gehad en het verkeer hopelijk nog beter te doen was.

In tegenstelling tot wat we dachten geboekt te hebben, moesten we de auto ophalen op de 17e verdieping van een gebouw om de hoek van de Petronas Towers. Downtown KL dus. En weer een uur in de taxi (en nog een keer de kosten van een taxi) en in totaal zo'n 2 uur tijd verloren op de 'drukste' dag van het jaar... Maar goed, eind goed al goed. De auto was er. Weliswaar niet op de 17e verdieping, maar op de parking lot beneden bij het gebouw. We hebben een prachtige zilveren minivan van Toyota Innova. Wie kent het niet..? Ook maar een navigatie erbij gehuurd, want het is met al deze Jalans (straat in het Maleis) gevolgd door lange ingewikkelde namen schier onmogelijk om zonder navigatie de weg te vinden. Sterker nog, met navigatie is al uitdagend genoeg!

Pieter kan dan nu wel zeggen dat hij hartje KL heeft gestuurd, langs de voet van de Towers. Verkeersregels hebben ze hier wel, maar men houdt zich er niet echt aan. Inhalen mag aan alle kanten, gordels heeft niemand om (behalve wij) en kinderzitjes kennen ze hier nauwelijks, hooguit voor baby's. Hoewel ze zonder uitzondering ook tussen paps en mams in hangen op de motor. Desalniettemin gaat het best goed. Gewoon rekening houden dat je aan elke kant ingehaald kunt worden en een beetje rekening houden met andere weggebruikers. Dat doet iedereen zo. Wel opvallend dat men zich redelijk aan de snelheid houdt!

Na ongeveer 2 uur waren we al in Melaka, niks drukte. Althans niet in de ochtend en niet op onze route. In Melaka eerst een grote Tesco aangedaan om wat inkopen te doen en hopelijk zitverhogers te kunnen scoren voor in de auto. Eten en drinken lukte prima, zelfs bier en wijn kun je gewoon in de supermarkt kopen. Autostoeltjes, ho maar. Bas, mocht je dit lezen: misschien tijd voor een Dorel marktonderzoekje in Maleisië! Stukje gedragsverandering moet nog wel even worden gerealiseerd, maar als dat is bereikt heb je toch een afzetmarkt!

Emma en Hidde vinden het prima, die vinden het wel stoer zo zonder stoeltje. Ook vinden ze het wel fijn dat we met de auto een vast punt hebben, ondanks dat we 'm de komende weken een paar keer voor een aantal dagen moeten stallen. Zo mag hij niet mee naar Singapore en moet hij aan wal achterblijven als wij naar de eilandjes gaan!

Onze hut in Melaka is verrassend goed. Het is vrij luxe en ligt in de buurt van het centrum. Ook heeft het een heerlijk zwembad. Helaas konden we er bij onze eerste poging niet in. Het werd schoongemaakt. Jammer! Dan toch maar eerst Melaka verkennen. De stad zelf is heel groot, maar het centrum heel klein. Het is de oudste Nederlandse nederzetting in het verre Oosten, gunstig gelegen aan de straat van Melaka. Een smalle zeestraat tussen Indonesië en Maleisië waar zo ongeveer elk vrachtschip dat van Azië naar Europa of Afrika vaart doorheen moet.

Even een stukje geschiedenisles. De VOC zag dit dus wel zitten en bouwde er een paar kerken, een Stadhuys en een klokkentoren. Maar niet voordat ze de Portugese vesting hadden gesloopt. Later ruilden ze het met de Engelsen voor een stukje van Indonesië, maar veel van de Nederlandse gebouwen staan er nog. Leuk om te zien en behoorlijk bepalend voor de stad. Dat vond Unesco ook en die maakte er een stukje werelderfgoed van. Tussen de highlights van de stad krioelen bont versierde triksja's. Dit zijn riksja's aan een fiets. De meeste hebben een dikke geluidsinstallatie achterop en zorgen 's avonds voor een privé lichtshow. Of de Unesco dit voor ogen had...?

Tja, en wat doe je als toerist in Melaka. Dan neem je een triksja langs de highlights. De koters vonden het top. Was wel wat geruzie om wie er nu precies in de roze triksja mocht, maar gelukkig stapten we halverwege uit en wisselden de kids van plaats. Na wat cultuur gesnoven te hebben, zijn we nog even lekker gaan eten en huiswaarts gegaan om daar nog even een duikje te nemen in het zwembad.

De volgende dag lekker rustig aangedaan. Even lekker gezwommen en richting Tanjung Bidara gereden. Daar was volgens de Lonely Planet een prachtig strand met uitzicht op de containerschepen die door de straat van Melaka voeren. Zwemmen was er niet bij, want het water is zwaar vervuild. Toch besloten we even te gaan kijken. Op het strand was het druk met Hindoes en Chinezen. Geen islamitische Maleiers, want het is hier vandaag Hari Raya. Dit is de Maleise viering van het einde van de ramadan en een nationale feestdag. Voor veel bevolkingsgroepen een paar dagen vrij, maar voor moslims in je traditionele kledij naar de moskee, familie en het kerkhof. Wel bijzonder om te zien.

Het strand viel tegen, wel gaaf om de grote schepen te zien, maar verder weinig om lang voor te blijven. Bij vertrek spotten we nog een apenfamilie op de parkeerplaats tot enthousiasme van ons allen, maar dat was dan ook de highlight hier. Snel terug naar Melaka om naar Jonker street te gaan en nog wat cultuur te snuiven. We bleken niet de enige te zijn. Kennelijk viert heel Maleisië Hari Raya in Melaka! Druk is een understatement. Dus na een korte wandeling en een snelle hap besloten om snel naar ons appartement te gaan.

Nog even 'afgekoeld' in het zwembad en onze trip naar Singapore voorbereid door onze bagage handig te verdelen zodat we een deel in de auto kunnen laten. Hopen dat het daar ook blijft! We parkeren morgen in Johor Bahru, de Maleise stad aan de grens met Singapore. Vanaf daar nemen we een trein en dan wil je niet onnodig met koffers moeten slepen. We zijn zeer benieuwd. Emma en Hidde ook en dan in het bijzonder naar de nieuwe stempel in hun paspoort!

Selamat Jalan!