Relaxen
Door: Nathalie
Blijf op de hoogte en volg Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
27 Augustus 2013 | Maleisië, Sepang
Vanaf Ipoh zijn we via Bukit Merah naar Pangkor gereisd. In Bukit Merah is een aftands resort met fout pretpark, dierenpark en slechte horeca, maar het is ook de enige plek op het Maleis schiereiland waar je orang utans kunt zien (naast de dierentuinen dan). Het resort ligt aan een meer met in het meer een eiland waar ze orang utans opvangen en proberen ze weer in staat te stellen terug te keren naar de wildernis op Borneo.
Op het eiland kijk je geen orang utans, maar kijken de oranje verre familieleden mensen! Je loopt er door een lange kooi en de dieren zitten in het kleine stukje jungle dat er is. Ook al waren er maar een paar, het was zeer de moeite waard. Ze zijn gewoon te grappig en te aandoenlijk. Komt waarschijnlijk door de grote overeenkomsten. Ook Emma en Hidde vermaakten zich met aapjes kijken, hoewel ik niet weet wie het leuker vonden om te kijken: de aapjes of de koters!
Door naar Pangkor! Het laatste eiland en het laatste bootje. Dit keer een flinke ferry, die ons in veertig minuten naar het eiland bracht. Vreemd eigenlijk dagje er zo lang over deed. Pangkor ligt een stuk dichter bij de kust dan de andere eilanden die we bezochten. Pangkor is een middelgroot eiland, dat wil zeggen dat er een weg is. Die weg is bezaaid met taxibusjes, roze met gele dit keer. Je kunt je voorstellen dat dit door sommige gezinsleden behoorlijk werd gewaardeerd. Het hoogtepunt van de vakantie bij Emma en Hidde is nu dan ook over Pangkor scheuren in een roze taxibusje, waar ze samen los op de achterbank mochten zitten. Leuker dan een pretpark!
Ons verblijf op Pangkor was niet briljant, maar goed genoeg. Het kostte ook bijna niks (60 euro voor twee nachten inclusief ontbijt). Het lag vlakbij het beste strand van het eiland en het was er relaxed. Dat gold eigenlijk voor het hele eiland. We hadden een hele dag op Pangkor. We besloten daarom eerst met een roze taxibusje naar het Nederlandse fort (Kota Belanda) te crossen, of wat daar van over was en ons daarna af te laten zetten bij Coral Beach. Aan dat strand zat Daddy's café, een strandtent die volgens de boeken de beste en meest relaxte is op Pangkor én vanaf waar je de beste zonsondergang van het eiland kunt zien.
Hier hebben we de hele dag vertoefd, beetje zwemmen, beetje luieren in een van de hangmatten, schommelen, zandkastelen bouwen, lunchen, snacken en borrelen. Een als kers op de slagroom een niet onaardige zonsondergang onder het genot van een lekkere cocktail. Ik kan me ergere dingen bedenken!
Vanochtend rustig aangedaan en op ons gemakje naar de ferry gegaan. We hadden nog een tussenstop voor ogen voordat we bij ons laatste overnachtingsadres aan zouden komen: de Batu Caves. Een grottenstelsel met allerlei Hindoestaanse tempeltjes. Om die te bereiken moest je 272 treden beklimmen, best een uitdaging in de hitte. Aan de voet van de trappen staat een enorm gouden (of in ieder geval goudkleurig) beeld van iemand met een hele ingewikkelde Indiase naam, Ramanamaniam of zoiets, het lijkt op een liedje van dat suffe Treble dat ooit namens NL naar het songfestival is gegaan.
Voor Hindoes is het een bedevaartsoord. Het schijnt zelfs dat er tijdens een van de festivals mensen de trappen beklimmen met aan hun lijf vleeshaken met fruit. Dat fruit offeren ze dan weer aan de goden. Hoewel ik eerder denk dat de apen het opeten, want mensen wat zaten er veel apen! Vervelende ook, want ze waren iets te vaak gevoerd door de toeristen en dat maakt ze letterlijk en figuurlijk brutaal.
Na de Batu Caves de snelweg dwars door Kuala Lumpur genomen (dat het bestaat) en naar het Bed & Breakfast in de buurt van het vliegveld gereden. Wat een luxe is dat toch, zo'n Bed & Breakfast met een Engelse eigenaar. In Zuid-Afrika en Australië hadden we daar ook al van mogen proeven. Heerlijk! Het is schoon, ruim en van alle gemakken voorzien. Ik verheug me nu al op een ongetwijfeld overheerlijk ontbijtje! Een mooie afsluiting van vier mooie weken en een goed begin van mijn lange verjaardag.
Selamat Jalan
-
27 Augustus 2013 - 23:43
Jacqueline:
Tjee, wat vliegt de tijd voorbij! Maar wat een indrukken en belevenissen, wat een mooie foto's en vast ook bruine koppen zijn jullie rijker!
Goede reis terug! -
06 September 2013 - 14:14
Mijke:
Net pas al jullie verslagen gelezen.
Dat krijg je zonder Facebook, dan loop je wel eens wat achter, eigen schuld natuurlijk. ;-)
Wat een fantastische reis hebben jullie weer gemaakt!
We zien elkaar zondag, ben benieuwd of jullie al weer helemaal in het Nederlandse ritme zitten.
groetjes van Mijke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley