Arrivederci Florida

De Keys achter ons gelaten trokken we terug naar Miami. South Beach of SoBe om precies te zijn, was de laatste bestemming van deze vakantie. We hadden een appartement geboekt tussen 13th en 14th street, twee blokken vanaf het strand. Voor de niet-kenners. Dat is dus echt hartje South Beach. In het art deco district (ons eigen pand was zelfs art deco) op een paar straten lopen van Española way met allerlei restaurantjes en eveneens een paar straten van Lincoln road (shoppen!).

Na dagen van zonneschijn zagen we de onweerswolken al naderen op weg naar Miami. Dat is dan wel een nadeel in deze tijd van het jaar. De wolken drijven Florida in vanaf de Golf en bouwen op boven de Everglades waar ze ook beginnen te lossen. Dat lossen loopt vaak door tot aan Miami. Gelukkig hadden we goede timing en losten de wolken zich tijdens onze rit, wat de rit er overigens niet beter op maakt. Er kan hier in weinig tijd echt ontzettend veel water naar beneden komen.

Die regen heeft ook voordelen. Zo is het hier bijna overal prachtig groen en na de regen is het minder heet, bijna aangenaam. Eenmaal alle spullen in ons appartementje gehesen, besloten we naar Ocean drive en het strand te wandelen. Op het strand werden we getrakteerd op de meest vrolijke en afwisselende lifeguard huisjes (in allerlei pasteltinten, maar ook met de Amerikaanse vlag). Op de achtergrond kleurde de lucht eveneens in allerlei pasteltinten door de ondergaande zon.

Op Ocean drive, met zijn beroemde art deco hotels, begon het nachtleven al op gang te komen. Muziek, lichten, palmbomen én allerlei oude en nieuwe dure auto’s. Want cruisen langs Ocean drive is wat je hier doet. Zien en gezien worden. In ons geval vooral het eerste, maar wel de moeite waard. Op Collins, een blok achter Ocean drive, vonden we een leuk Italiaans restaurantje waar we onze inwendige mens konden verzorgen met een heerlijke pasta. Voor een spotprijsje zelfs, gezien de locatie. Alleen jammer dat een wijntje net zo duur was als een pastaatje… Voor de prijs van een glas heb je hier al een behoorlijke fles bij de slijter. Maar ach, het is vakantie!

De volgende ochtend besloten we ons neer te vleien op South Beach. In ons appartement was een boogieboard voorhanden en die moest uitgetest worden door Emma en Hidde. Vooruit, ook door Pieter en Nathalie. In tegenstelling tot het strand en de zee in Hollywood Beach (onze eerste bestemming 25 mijl naar het Noorden) was het strand hier super en de zee helder. Wel was het vrij ondiep, dus naar golven om te boogieboarden moest je op zoek. Desalniettemin bracht het board veel vertier.

In Bahia Honda hadden Emma en Hidde een krabbetje gezien in zee, waarna ze er niet meer in wilden… Oké, jongens. Er zit hier nog veel meer in de zee rondom Florida!! Met dank aan het boogieboard, wilden ze hier wel weer het water in. En met succes en plezier. De kleine visjes vonden ze ook prima. Toen ik een krab voorbij zag komen die vele malen groter was dan de spelbederver in Bahia Honda heb ik het dus maar niet gemeld. Wat niet weet, wat niet deert.

Na een paar uurtjes strand leek het ons ondanks de factor 50 op onze huid en ons parasolletje verstandiger om het strand te verlaten. Terug naar het appartement voor een lunch en afkoelen dus. Eind middag wilde Nathalie graag nog een kijkje nemen op Lincoln road. Dit is de winkelstraat van South Beach en aangezien deze zo ongeveer om de hoek lag… Een paar uur later en drie paar sneakers rijker sloten we de dag af in ons appartement met een maaltje van kip en rijst én een bak sushi. Gek genoeg kost dat hier weer bijna helemaal niks. In tegenstelling tot veel andere maaltjes. Die avond werden de koffer en onze rugzakken gereorganiseerd (lees: volgestouwd) en de koelkast geleegd. We hadden nog wat lekkere Bud lights met limoen staan. Zonde om achter te laten ;-).

Onze laatste dag in Miami besloten we naar het Seaquarium te gaan. Dat leek ons een goede zandloze bestemming voor een dag waarop we ’s avonds het vliegtuig in moesten. In Orlando hadden we Seaworld links laten liggen en hier konden we voor minder dan de helft van de entreeprijs van Seaworld veel van dezelfde dieren zien. Kortom, we lieten South Beach achter ons, reden filegewijs door downtown Miami. Hier zitten overigens vooral banken en verzekeraars, verder is er weinig downtown aan en moet je vooral in South Beach zijn. Op Virginia key net voor Key Biscayne (beide geen onderdeel van de Florida keys) was het seaquarium te vinden.

We hebben ons hier best vermaakt, maar het park is een slap aftreksel van Seaworld. Vind je dat al zielig voor de dieren, ga dan niet naar het seaquarium! Zullen wij ook niet meer doen. De zeeleeuwen, de orka, een deel van de dolfijnen, de lamantijnen en vissen in de diverse aquaria, ze hebben hier echt weinig ruimte. Alleen dolfijn Flipper en zijn vriendjes hebben een redelijk bassin, maar dit zijn dan ook de sterren van het park. Het schijnt dat de serie hier is opgenomen. De huidige Flipper is niet een van de dolfijnen uit de oorspronkelijke tv-serie, maar wel een uit de remake. Emma en Hidde hebben zich vooral ook vermaakt in de waterspeeltuin en op een aantal van de in het park aanwezige opblaasbare waterslides. Jammer dat dit alleen voor kinderen was.

Aan het einde van de middag besloten we richting vliegveld te rijden. Daar namen we in stijl een Italian shower en voorzagen we onze lijven van schone kleren voor de terugvlucht. Heen vlogen we met Delta airlines via Atlanta. De terugvlucht ging met Alitalia via Rome. Het waren prima vluchten, technisch gezien dan. Qua catering werd er flink bezuinigd door de luchtvaartmaatschappij. Er kon bij de maaltijden nog net een drankje af, maar verder werden er nul rondes gemaakt. Geen drankjes, geen knabbels of ijs.

Gelukkig was het een nachtvlucht en sliepen we een deel van de tijd, maar we hebben inmiddels vele nachtvluchten gemaakt, waarbij het ondanks de slapende passagiers gebruikelijk is dat de stewardessen met een dienblad met drankjes langskomen. Echt vriendelijk waren ze ook niet. Verstaanbaar nog minder. Hun Italiaans is beter te verstaan dan hun Engels. Het klinkt wel erg komisch, dat dan weer wel. We zullen niet spontaan nog een keer een lange vlucht boeken met Alitalia. Wel hebben ze ons veilig teruggebracht naar Europa.

We hebben wederom een heerlijke vakantie gehad. Dit was voor Pieter en Nathalie de tweede keer in Florida. Dit keer hebben we veel meer gezien. Het tempo van rondreizen, de beperkte afstanden en de huisjes en appartementen die we veelal vonden via AirBnB zijn ons goed bevallen. In ieder geval veel beter dan de motels en hotels die we tijdens eerdere reizen naar de VS hadden.

Voordeel is ook dat je zelf af en toe kan koken. Niet dat dat onze hobby is, maar het vergroot de keuze enorm. We hebben de hele vakantie geen McDonalds of Burger King bezocht. Zelfs in Disney hebben we Italiaans en Aziatisch gegeten. Alleen de Denny’s deden we een aantal keer aan, maar dan heb je ook een echte hamburger of een steak.

De verdere scores van de vakantie:
21 nachten in 7 verschillende accommodaties
4 Disneyparken
2.000 km gereden (1.250 mijl)
tientallen dolfijnen en alligators
een stuk of 50 muggenbulten (totaal van ons vieren, dus redelijk gezien de vele moerassen)
een aantal tinten bruin
vele dollars armer
heel veel foto’s en herinneringen rijker.

Al met al een mooie score!

Howdy, folks!