Parken en playgrounds

Dag twee NYC. We hadden er zin an! De jetlag leek al wat weg te ebben, dus we zaten weer een beetje in een normaal ritme. Helaas zat het weer niet helemaal mee. Het regende pijpenstelen en niet zo’n beetje ook. Zoals het Amerika betaamt waren ze ‘great’ de pijpenstelen. Lang leve het internet en buienradars. Daar konden we zien dat het rond de middag droog zou worden. Konden we gelijk ons ritme al wat verder opschroeven naar Costa Rica-tijd, + 2 uur ten opzichte van New York.

Aangezien we geen ontbijt hadden en wel trek, offerde Pieter zich op om op slippers en gewapend met paraplu op zoek te gaan naar Angela’s bakery een paar blokken verderop. Slippers om niet de rest van de dag op doorweekte schoenen te lopen. Zo deden we dat een paar jaar terug in Florida ook. Werkt prima! Vrij snel kwam Pieter terug met heerlijke verse broodjes. Ons appartement is voorzien van Netflix. En ze hebben hier wat aardige nieuwe releases die de kinderen graag wilden zien. Voor ons een kans om de films in het Engels te zien. Een stuk leuker dan de Nederlandse versies. Nog leuker was het dat ‘the secret life of pets’ (aka huisdiergeheimen) zich in New York afspeelt en allerlei al bezochte en nog te bezoeken plekken voorbij kwamen.

Rond de middag vertrokken naar Grand Central station. Ons beginpunt van een wandeling door Midtown Manhattan. De kinderen kennen het station vooral van de film Madagascar. Marty de zebra wandelt hiernaartoe vanaf de New York Zoo. Het station is prachtig, zeer de moeite waard. Zowel van binnen als van buiten. Niet ver naast het station ligt ook het Chrysler building. Nog een icoon.

Doorgewandeld richting 5th waar we eerst een kijkje namen bij de New York library. Die stond eigenlijk niet op onze agenda, maar het gebouw was zo mooi dat we even binnen wilden gluren. We belandden op de kinderboekenafdeling. Emma vond er al snel de Engelse en Franse versies van ‘Dagboek van een muts’. Hidde dook op wat Lego-boeken. Naast de bibliotheek ligt Bryant Park. Een kleine oase middenin de stad. Iedere maandagavond tonen ze er klassieke films die je kunt bekijken vanaf een kleedje op het grasveld. Een bijzondere bioscoop, alleen niet voor ons. Wij hadden andere plannen.

Onze weg vervolgd richting het Empire state building. Even binnen de hal bewonderd, maar besloten er niet op te gaan. Het weer was nog wat grauw en grijs, dat zou het uitzicht geen recht doen. Een klein stukje door licht het prachtige Flatiron building. Mijn favoriet van alle iconen die de stad rijk is. Dit strijkijzer is lager dan het Haagse strijkijzer, maar stukken mooier. Ooit was het het hoogste gebouw van de stad. Ernaast ligt het Madison Square park. Tijd voor een rustmomentje. Voor Pieter en mij dan, want er was een speeltuin en heel veel eekhoorntjes. Emma en Hidde vermaakten zich er prima. Wij ook, alleen al door de locatie en het zicht op meerdere prachtige gebouwen.

Na de break verder gelopen over Broadway richting Union Square met een marktje, een speeltuin en in tegenstelling tot wat onze reisgids aangaf géén stuntende skateboarders. Aangezien het al redelijk laat was besloten we hier niet lang te blijven en door te lopen naar Washington Square. Daar werd door Hidde en mij wederom een hotdog soldaat gemaakt. Het was mooi geweest in Midtown. Op naar de metro richting de High Line en Chelsea.

De High Line is een stadspark dat aangelegd is op een oude bovengrondse metrobaan. Leuk om te zien en het loopt een stuk relaxter dan op straatniveau waar je elke 100 meter een verkeerslicht hebt dat meestal op rood staat. We begonnen moe te worden en hadden zin in een drankje. We doken de verrassende Chelsea Market in. Wat een leuke plek! Vol met leuke winkeltjes en eettentjes. Wij belandden bij Friedmans waar het toevallig net happy hour was.

De kids nuttigden verantwoorde homemade lemonade en icetea. Pieter en ik genoten van wat New Yorkse brouwseltjes. Niet vervelend. Na de pitstop werd het tijd voor een echte maaltijd. We hadden het Meatpacking district op het oog. Dat was slechts een paar straten door. In tegenstelling tot hoe wij het ons herinnerden troffen we veel minder restaurantjes dan we hadden verwacht. Maar geen nood! We vonden een prima tentje: Bubby’s. Een mooie tent met verantwoorde Amerikaanse gerechten. Het waren weliswaar burgers, hotdogs en frietjes, maar het vet was ver te zoeken. Het was heerlijk. We spoelden het weg met wederom wat lokaal brouwsel, geserveerd in een jampot. De kinderen niet hoor, die dronken appelsap!

Tegen 9 uur gingen we richting metro om terug naar Brooklyn te gaan. De stappenteller op de telefoon had het over een kleine 19.000 stappen en zo’n 13,5 km. Het was mooi geweest.

De laatste hele dag in New York besloten we het wandeltechnisch rustig aan te doen. We hadden al flink wat bezienswaardigheden bezocht. De eerste missie van de dag was het regelen van nieuwe bergschoenen voor Nathalie. Net voor vertrek bleken de oude de wintersport niet goed doorgekomen te zijn. En aangezien we ze los van de vakanties eigenlijk zelden tot nooit dragen, kwamen we er heel laat achter. Dus bergschoenen in Den Haag in de prullenbak gedaan en bedacht dat dit in New York nog wel te regelen zou zijn.

Dat klopte! Iets achter City Hall zat Tents & Trails. Een outdoor/bergklim-winkel die je als je het niet zou weten gemakkelijk voorbij zou kunnen lopen. Sterker nog, dat hadden we twee dagen eerder ook gedaan. Maar toen waren we er ook niet naar op zoek. Het was op zijn zachtst gezegd een bijzondere winkel. Het personeel was onherkenbaar als personeel. Twee Chinezen van een jaar of vijftig, een grote neger in basketbalshirt met een ontbrekende tand (de man zelf, het shirt was heel) en een zestiger met paardenstaart. In de winkel kon je je hard ophalen aan klimtouwen en karabijnhaken. De kelder was de plek waar de hiking boots stonden. In leuke prijzen ook nog. Geslaagd dus!

Emma en Hidde ontdekten al snel Patty. Dat was de ‘store cat’ die de klandizie in de gaten hield vanuit haar eigen iglotentje. Patty bleek ook in een boek te figureren met de titel ‘store cats’. De eigenaar van de winkel liet het ons trots zien. Het schijnt ook dat er mensen zijn die de stad doorgaan met als missie alle store cats te zien. Grappig!

Vanaf Tents & Trails vertrokken we naar het American Museum of Natural History. Een soort Naturalis, maar dan minstens 5 keer zo groot. Ze hadden er meerdere zalen met dinoskeletten. Of ze echt waren, vragen we ons af. Maar indrukwekkend was het wel. Ook was er een ruimte met Afrikaanse dieren, zeedieren, een zaal over de aarde en een planetarium. Zo kon je bijvoorbeeld een meteoriet aanraken of een aardbeving nabootsen. Als je het museum helemaal wilt bekijken ben je wel een paar dagen bezig. De moeite waard is het zeker.

Na het museum via het Dakota building weer naar Central Park gegaan. Het Dakota building is de plek waar John Lennon werd vermoord door een fan. Aparte fan… Tegenover het gebouw, in het park, ligt Strawberry fields met een gedenkplaat met daarop ‘Imagine’ en nog meer aparte fans. Iedereen wilde op de foto op de gedenkplaat terwijl hun hand een peaceteken vormde. Op de achtergrond speelde iemand Beatle-liedjes. Wel mooi.

Via the Lake naar de Bethesda terrace & fountain gelopen. Het meer was vol met toeristen in roeibootjes én schildpadjes. Emma en Hidde vonden het erg leuk dat ze in groten getale richting de kant zwommen, zodat ze ze van dichtbij konden zien waarschijnlijk dachten de beestjes dat ze eten kregen. De fontein is een bekend plekje uit verschillende films die in New York spelen. Een andere bekende filmspot is Conservatory water, met de kleine modelzeilbootjes. Deze spot figureerde ook in huisdiergeheimen!

Nog even een speeltuin aangedaan, gevolgd door de shake shack. Een chique McDonalds waar je naast écht lekkere burgers en frietjes ook bier en wijn kunt bestellen. Hopelijk komt deze naar Nederland. Mag van mij zo alle gouden bogen vervangen. Wel wat duurder, maar dan heb je ook iets lekkers.

Op naar onze laatste bestemming van de dag en een van de highlights van ons bezoek aan New York: Yankee stadium in the Bronx. We hadden kaartjes voor de New York Yankees tegen de Cincinnati reds. Dit wilde ik al heel lang, een baseball wedstrijd kijken in New York. Eerst nog even de nodige merchandise aangeschaft. Dus gewapend met vier petten gingen we het bombastische stadion in. Wat een belevenis. Het stadion is gaaf, het honkbal ook en niet te vergeten het hele gebeuren eromheen. We zaten ergens 4 hoog achter (letterlijk). Best ver van het veld, maar toch goed te zien. Het grote beeldscherm hielp ons ook. Daarop werden de spelers en hun gemiddelden in beeld gebracht. Zo leerden we dat Matt Holliday meedeed voor de Yankees. Hij werd door ons omgedoopt tot Met Vakantie. Tot hilariteit van ons allen. Een wedstrijd van de Yankees is trouwens een echt familiegebeuren. Ouders, grootouders, kinderen, zelfs baby's waren aanwezig. Ook zitten de supporters van beide teams gewoon door elkaar. Met die van de Yankees in overtal natuurlijk.

Het nationalisme zit er goed in. Voorafgaand aan de wedstrijd moesten we met zijn allen staan voor het volkslied, tussendoor allerlei cams waarbij het publiek in beeld gebracht werd. Een ceremonie rond de eerste worp, vegers die het infield (parcours van de vier bases) gingen vegen terwijl ze een dansje deden op de YMCA en de 7th inning stretch met ‘Let’s go out to the ballgame’ en ‘God bless America’ voor een oude WW2-veteraan. Ook nog de nodige versnapering genuttigd. Belgisch bier (?!) en een zak overheerlijke popcorn, maatje XXXXXL. Wel vele dollars lichter, maar het maakte de ervaring wel compleet.

In de 8e inning stonden de Yankees met 3-2 voor en leek het nog even spannend te worden. We hadden echter nog een flinke rit voor de boeg met de metro en wilden de drukte voor zijn. Dus vertrokken halverwege de 8e inning naar de metro. Nog op het perron hoorden we luid gejoel… homerun… gemist… ruk. Hierdoor wonnen ze uiteindelijk met 4-2. Ondanks het missen van de homerun een super ervaring. Voor herhaling vatbaar wat mij betreft. Een mooie afsluiter van ons bezoekje aan New York.

Bye bye