De balans
Blijf op de hoogte en volg Pieter, Nathalie, Emma & Hidde
13 Augustus 2017 | Costa Rica, San José
Costa Rica is prachtig. 95% van het land bestaat uit natuur. Prachtige groene regenwouden, bergen, vulkanen, stranden, rotskusten, moerassen. Bijzondere dieren en mooie bloemen. De andere 5% wordt bewoond. Er zijn een paar steden en stadjes, maar eigenlijk vooral dorpen of losse huizen. Wat op de kaart een flink stadje lijkt is in werkelijkheid een dorpje met een paar huizen en evenzoveel mini-supermarkten en bar-restaurants.
Als we aan het einde van een prachtige reis de balans opmaken, komen we tot een aantal conclusies:
- Met zijn vieren tellen we 211 muggenbulten. De onderbenen van Nathalie zijn koploper met minstens 34 per been.
- Een andere conclusie is dat elk dorp een plaza des sportes aka voetbalveld heeft. Zelfs als er in een dorp minder inwoners zijn dan spelers. Opvallend is dat de goals regelmatig grenzen aan de doorgaande weg. Netten hebben ze niet, kortom als er een aanval is richting het goal waar je langsrijdt, dan is de kans aanwezig dat je een voetbal voor je wielen krijgt.
- Heb je geen voetbal voor je wielen dan is het vermoedelijk een hond. Nou ja, niet letterlijk, maar Costa Rica heeft net ongeveer net zoveel inwoners als honden. En die honden laten hier zichzelf uit, op of langs de weg. Ze hebben er het volste vertrouwen in dat je om ze heen rijdt.
- De weersvoorspelling is totaal onbetrouwbaar. De iPhone-app staat hier iedere dag op hele dagen onweer. De praktijk is (gelukkig) totaal anders. Over het algemeen is het prima weer met alleen eind middag/begin avond een stevige bui. Met nog meer geluk is de bui 's nachts en met een beetje pech regent het een hele dag. Dan nog is het meestal lekker warm, dus kun je prima naar buiten. De temperatuur varieert hier overdag tussen de 28 en 32 graden, met uitzondering van het hooggebergte, daar is het tussen de 18 en 25 graden.
- Tico's zijn ontzettend vriendelijk en totaal niet opdringerig. De gemiddelde Tico spreekt 5 woorden Engels, maar dat geeft niks. Na een paar weken kun je je prima redden. Costa Rica voelt veiliger dan ongeveer elk land waar we ooit geweest zijn. En dan heb ik het ook over de Europese landen. Het is heel relaxed. Niemand heeft haast en niemand maakt zich druk. De Tico's hebben het temperament van hun Spaanse voorvaderen heel ver achter zich gelaten. Pura vida is het devies. Daar kunnen we in Nederland nog heel wat van leren!
- Het is (gelukkig) absoluut niet zo dat je hier omkomt in slangen, spinnen en andere kruipers. Ze zijn er, ze kunnen heel gevaarlijk zijn, maar je moet er wel naar op zoek en dan moet je ook nog geluk hebben. Dagelijks worden er in Costa Rica gemiddeld 2 mensen gebeten door een slang. Dat zijn waarschijnlijk vooral landarbeiders. Daar zitten ook slangen bij aan wiens gif je kunt overlijden. De medische zorg in het land is erg goed en er is antigif voorhanden. Dus wees gerust!
- Costa Rica is een surfland. Met name aan de Pacific-kant zijn er het hele jaar door goede golven. Dat maakt wel dat je niet overal goed kunt zwemmen, de stromingen kunnen sterk zijn.
- Normaalgesproken ben ik een enorme wijnliefhebber. Desondanks heb ik de afgelopen weken nul glazen wijn op. Je drinkt hier bier of cocktails. Dat is lekkerder gezien de temperatuur én goedkoper (we blijven Hollanders).
- In juli/augustus is het hier erg rustig. Het is laagseizoen, want regentijd (hoewel oktober en november de natste maanden zijn). We hebben weinig toeristen gezien op de grote groepen in Buena Vista lodge en Tortuguero na. Natuurlijk zijn la Fortuna en Monteverde ook erg toeristisch, maar niet op een vervelende manier.
- Toeristen herken je aan hun auto, ze rijden met de raampjes dicht (want airco) en rijden ongeveer de toegestane snelheid als de weg het ook toelaat. Tico's rijden altijd met de raampjes open en ofwel veel te hard of veel te zacht en niet altijd op de goede weghelft.
- Paraplu's worden hier ook gebruikt als parasol.
- Je kunt makkelijk met je hele gezin op één fiets. Vader trapt, moeder zit met het kroost op de stang. Bergop of bergaf is voor de Tico’s geen probleem.
- Quepos en Jacó zijn Amerikaanse bolwerken. Dat merk je aan de ketens en de resorts. Ook hier geldt dat het niet op een vervelende manier was. Misschien wel omdat we in het laagseizoen zaten. Tijdens ‘spring break’ of de Kerstvakantie wil je waarschijnlijk niet een van deze plaatsen te zijn. In augustus is het er meer dan prima.
- De beroepsverdeling in Costa Rica is:
40% buschauffeur, taxichauffeur, vrachtwagenchauffeur
30% heeft een mini-Super (meestal met de naam mini Super Tony, mini Super Guadelupe of mini Super Don Felix) óf werkt bij de plaatselijke Albert Heijn (Maxi Pali), verkoopt lychees of ander vaag fruit langs de weg. O ja, of een autowasstraat behoort ook tot de categorie frequent voorkomend klein ondernemerschap.
20% heeft een bar/restaurant of werkt er.
5% werkt in een nationaal park of een wildlife refuge. Meestal als gids of ranger (kan alleen als je Engels spreekt en röntgenogen hebt)
4% werkt als grasmaaier
1% overig (arts, boer, douanebeambte, politieagent)
0% militair, Costa Rica heeft geen leger. Vonden ze niet nodig. Pura vida!
- De gemiddelde Tica (Tico-vrouw oftewel chica) ziet er uit alsof ze zwanger is ongeacht leeftijd. Ze hebben bijna allemaal een enorme bolle buik in combinatie met te strakke hemdjes en leggings. Ze schamen zich er ook niet voor om een shirt te dragen met daarop groot 'bimbo'. Dat is hier overigens de sponsor van de populairste voetbalclub van het land en tevens broodmerk.
- De huizen zijn meestal klein, de auto's groot en bijna standaard 4x4. Dat heb je nodig ook. Wegen zijn bochtig en gaan 90% van de tijd bergop of bergaf. Soms zie je tussen de gaten een stuk weg, vooral op de dirt roads. Mocht je haast hebben, dan heb je pech. Politie, brandweer en ambulance kom je heel af en toe tegen met zwaailichten aan. Ze rijden dan ongeveer 30 km per uur en doen geen enkele poging om verkeer voor hen in te halen. Dus mocht je huis aan het afbranden zijn, dan heb je pech. De regen is er vermoedelijk eerder dan de brandweer.
Kortom, het was heerlijk om weer op reis te zijn. We hebben zoveel gezien en gedaan. Het was echt genieten!
Pura vida!
Als we aan het einde van een prachtige reis de balans opmaken, komen we tot een aantal conclusies:
- Met zijn vieren tellen we 211 muggenbulten. De onderbenen van Nathalie zijn koploper met minstens 34 per been.
- Een andere conclusie is dat elk dorp een plaza des sportes aka voetbalveld heeft. Zelfs als er in een dorp minder inwoners zijn dan spelers. Opvallend is dat de goals regelmatig grenzen aan de doorgaande weg. Netten hebben ze niet, kortom als er een aanval is richting het goal waar je langsrijdt, dan is de kans aanwezig dat je een voetbal voor je wielen krijgt.
- Heb je geen voetbal voor je wielen dan is het vermoedelijk een hond. Nou ja, niet letterlijk, maar Costa Rica heeft net ongeveer net zoveel inwoners als honden. En die honden laten hier zichzelf uit, op of langs de weg. Ze hebben er het volste vertrouwen in dat je om ze heen rijdt.
- De weersvoorspelling is totaal onbetrouwbaar. De iPhone-app staat hier iedere dag op hele dagen onweer. De praktijk is (gelukkig) totaal anders. Over het algemeen is het prima weer met alleen eind middag/begin avond een stevige bui. Met nog meer geluk is de bui 's nachts en met een beetje pech regent het een hele dag. Dan nog is het meestal lekker warm, dus kun je prima naar buiten. De temperatuur varieert hier overdag tussen de 28 en 32 graden, met uitzondering van het hooggebergte, daar is het tussen de 18 en 25 graden.
- Tico's zijn ontzettend vriendelijk en totaal niet opdringerig. De gemiddelde Tico spreekt 5 woorden Engels, maar dat geeft niks. Na een paar weken kun je je prima redden. Costa Rica voelt veiliger dan ongeveer elk land waar we ooit geweest zijn. En dan heb ik het ook over de Europese landen. Het is heel relaxed. Niemand heeft haast en niemand maakt zich druk. De Tico's hebben het temperament van hun Spaanse voorvaderen heel ver achter zich gelaten. Pura vida is het devies. Daar kunnen we in Nederland nog heel wat van leren!
- Het is (gelukkig) absoluut niet zo dat je hier omkomt in slangen, spinnen en andere kruipers. Ze zijn er, ze kunnen heel gevaarlijk zijn, maar je moet er wel naar op zoek en dan moet je ook nog geluk hebben. Dagelijks worden er in Costa Rica gemiddeld 2 mensen gebeten door een slang. Dat zijn waarschijnlijk vooral landarbeiders. Daar zitten ook slangen bij aan wiens gif je kunt overlijden. De medische zorg in het land is erg goed en er is antigif voorhanden. Dus wees gerust!
- Costa Rica is een surfland. Met name aan de Pacific-kant zijn er het hele jaar door goede golven. Dat maakt wel dat je niet overal goed kunt zwemmen, de stromingen kunnen sterk zijn.
- Normaalgesproken ben ik een enorme wijnliefhebber. Desondanks heb ik de afgelopen weken nul glazen wijn op. Je drinkt hier bier of cocktails. Dat is lekkerder gezien de temperatuur én goedkoper (we blijven Hollanders).
- In juli/augustus is het hier erg rustig. Het is laagseizoen, want regentijd (hoewel oktober en november de natste maanden zijn). We hebben weinig toeristen gezien op de grote groepen in Buena Vista lodge en Tortuguero na. Natuurlijk zijn la Fortuna en Monteverde ook erg toeristisch, maar niet op een vervelende manier.
- Toeristen herken je aan hun auto, ze rijden met de raampjes dicht (want airco) en rijden ongeveer de toegestane snelheid als de weg het ook toelaat. Tico's rijden altijd met de raampjes open en ofwel veel te hard of veel te zacht en niet altijd op de goede weghelft.
- Paraplu's worden hier ook gebruikt als parasol.
- Je kunt makkelijk met je hele gezin op één fiets. Vader trapt, moeder zit met het kroost op de stang. Bergop of bergaf is voor de Tico’s geen probleem.
- Quepos en Jacó zijn Amerikaanse bolwerken. Dat merk je aan de ketens en de resorts. Ook hier geldt dat het niet op een vervelende manier was. Misschien wel omdat we in het laagseizoen zaten. Tijdens ‘spring break’ of de Kerstvakantie wil je waarschijnlijk niet een van deze plaatsen te zijn. In augustus is het er meer dan prima.
- De beroepsverdeling in Costa Rica is:
40% buschauffeur, taxichauffeur, vrachtwagenchauffeur
30% heeft een mini-Super (meestal met de naam mini Super Tony, mini Super Guadelupe of mini Super Don Felix) óf werkt bij de plaatselijke Albert Heijn (Maxi Pali), verkoopt lychees of ander vaag fruit langs de weg. O ja, of een autowasstraat behoort ook tot de categorie frequent voorkomend klein ondernemerschap.
20% heeft een bar/restaurant of werkt er.
5% werkt in een nationaal park of een wildlife refuge. Meestal als gids of ranger (kan alleen als je Engels spreekt en röntgenogen hebt)
4% werkt als grasmaaier
1% overig (arts, boer, douanebeambte, politieagent)
0% militair, Costa Rica heeft geen leger. Vonden ze niet nodig. Pura vida!
- De gemiddelde Tica (Tico-vrouw oftewel chica) ziet er uit alsof ze zwanger is ongeacht leeftijd. Ze hebben bijna allemaal een enorme bolle buik in combinatie met te strakke hemdjes en leggings. Ze schamen zich er ook niet voor om een shirt te dragen met daarop groot 'bimbo'. Dat is hier overigens de sponsor van de populairste voetbalclub van het land en tevens broodmerk.
- De huizen zijn meestal klein, de auto's groot en bijna standaard 4x4. Dat heb je nodig ook. Wegen zijn bochtig en gaan 90% van de tijd bergop of bergaf. Soms zie je tussen de gaten een stuk weg, vooral op de dirt roads. Mocht je haast hebben, dan heb je pech. Politie, brandweer en ambulance kom je heel af en toe tegen met zwaailichten aan. Ze rijden dan ongeveer 30 km per uur en doen geen enkele poging om verkeer voor hen in te halen. Dus mocht je huis aan het afbranden zijn, dan heb je pech. De regen is er vermoedelijk eerder dan de brandweer.
Kortom, het was heerlijk om weer op reis te zijn. We hebben zoveel gezien en gedaan. Het was echt genieten!
Pura vida!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
