Down under!!!

Rond middernacht vertrokken we uit Hong Kong. Dat was met name voor de koters redelijk afzien, na wat dagen met wat lichte jetlag en een hele lange dag Disneyland Hong Kong. Desondanks hebben ze zich er goed doorheen geslagen. We waren echter nog maar net opgestegen richting Brisbane/Cairns (de seatbelt-lampjes waren nog aan) of er knalden twee setjes ogen dicht! Dat beloofde een goede vlucht te worden.

Acht uur later waren we in Brisbane voor een tussenlanding en een kennismaking met de eerste Australische vriendelijkheid, NOT! Ik werd verwelkomd met een totale bodycheck door een heksachtig type. Ik zie er natuurlijk ook erg verdacht uit... Nog even een uurtje het vliegveld onveilig laten maken door een rondrennende Emma en Hidde en weer boarden vor het laatste stukje van de lange reis naar Cairns. Mét priority, want mijn blik in combinatie met twee kleine kinderen zorgde ervoor dat we als allereerste het vliegtuig weer in mochten.

Ook nu viel Hidde weer meteen in een diepe slaap zodra we waren opgestegen. De vlucht was super. Mooi uitzicht op de kustlijn en het Great Barrier Reef. Pieter kreeg een brede grijns op zijn gezicht: Men at work met 'Down under' was spontaan te horen uit de ruim 1600-nummers tellende en randomspelende iPod en dat alles gepaard met een prachtig uitzicht. Als dat geen goed voorteken is?! De eerste kennismaking met Cairns was wat minder: een erg chagrijnige douanière en vijf checks of we echt geen fruit of andere etenswaren anders dan snoepjes bij ons hadden. Omdat we (ik?) er zo betrouwbaar uitzagen, ging de laatste check aanmerkelijk sneller dan die van onze concurrerende medepassagiers. Toch handig om twee van die kleine koters bij je te hebben.

De mevrouw van Hertz zat al met smart op ons te wachten. We waren nog niet bij de balie of ze waagde al een poging om onze achternaam uit te spreken. Ze stokte na Kruijiet… eh. Onze zilveren Ford Falcon stond al voor ons klaar in de volle zon: 35 graden en een luchtvochtigheid van heel veel procent. Zelfs Pieter vond het een beetje heftig. Eerst maar even gekleed op deze tropische omstandigheden, voor zover dat mogelijk is natuurlijk. Tig kledingstukken armer en al onze bagage mooi in de kofferbak konden we dan eindelijk echt Oz in.

Eerst in Cairns nog even geshopt voor een bedrekje, zodat de kleine man hopelijk niet uit bed kukelt. Vervolgens 1,5 uur gereden naar Mission Beach. Een dorp met iets meer dan 10 inwoners, 5 kroegen/restaurants en een bottle shop (slijter) met de fantastische naam ‘the thirsty camel’. Dit is kasuaris-country! Voor de niet-kenners, waartoe wij een dag geleden behoorden, een kasuaris is een kleine bosemoe. Het grootste deel van deze vogels leeft in het stukje regenwoud vlak achter ons huisje. Er schijnen er ook nog een paar op Papoea Nieuw-Guinea te wonen. We hebben ze nog niet in het echt gezien, alleen op hilarische verkeersborden zoals ‘speed kills! Casuari birds’).

Ingecheckt bij Bob en Angie, die we eerst onder de douche vandaan moesten plukken, omdat het zo ‘bloody hot’ was today en onze hut bekeken. Die was super. Eén straat van het strand. Vanuit ons zwembadje kijk je op zee en op Dunk island. Nog even de lokale Italiaan vereerd met een bezoekje, omdat ze daar gratis wifi hadden en klaar voor de nacht. Wel even wennen aan het feit dat het hier gebruikelijk is om klanten aan te spreken met ‘love’, ‘doll’ of ‘sweetheart’, maar dat is de Aussie way! We hebben begrepen dat je je zorgen moet maken als ze dat niet doen.

De volgende dag lekker rustig aangedaan. Gelukkig hadden we na Hong Kong nog maar twee uur tijdverschil te verwerken. We zitten al behoorlijk op Oz-time (in Queensland 9 uur later dan in NL). Maar het was de afgelopen dagen al druk genoeg geweest, dus even over het strand gewandeld, de plaatselijke speeltuin onveilig laten maken door Emma en Hidde en Emma kennis laten maken met het fenomeen palmbomen en kokosnoten (die je hier van de grond kunt rapen). Daarna nog geshopt, zodat de kids nu als ware Aussies door het leven kunnen in hun speciale UV-beschermende zwemshirtjes. Verder alleen nog lekker in het zwembad gedobberd. Rond 16 uur ging de kraan open, zoals het de Tropen betaamt. Een paar flinke hoosbuien, maar dit keer werden wij daar verre van chagrijnig van. Heerlijk! ’s Avonds nog even de BBQ ingewijd en lekker genoten van het feit dat we er écht zijn!

Cheers!