Wet, little bit wet, dry?!

Op naar de volgende bestemming: Airlie beach bij de Whitsundays. Backpacker capitol of Australia, dus echt iets voor ons! Vrij snel na vertrek uit Mission beach een kasuaris gespot. Deze bleek nog bizarder en indrukwekkender te zijn dan we konden vermoeden. Een enorme zwarte vogel (soort kleine struisvogel) liep langs de kant van de weg. Helaas waren we te laat om een foto te maken, dus de nieuwsgierigen moeten even googlen of wachten tot we er een op de kiek hebben kunnen zetten in de Australia zoo. Emma was er in ieder geval vol van 'wow, zo een heb ik nog nooit gezien'. Dat hadden Pieter en ik ook niet trouwens, dus ook wij waren er van onder de indruk.

Een lange tocht dwars door de Wet Tropics volgde. Helaas deed het gebied zijn naam eer aan! In dit natste deel van Australië valt 4,5 meter regen per jaar. Ongeveer de helft viel er denk ik op de dag dat wij er waren. Je kunt je ineens een voorstelling maken van hoe heftig het hier vorig jaar moet zijn geweest met de overstromingen, na twee maanden regentijd. Regelmatig zie je borden langs de weg dat de 'road subject to floods' is en paaltjes die aangeven hoe hoog het water staat op de weg (ze gaan tot 2 meter!).

Na een lange dag rijden in Airlie beach beland. Helaas regende het nog steeds enorm, maar de verwachtingen waren dat het snel beter zou worden. Duimen maar dus, want alles wat je hier kunt doen is outdoor, met als hoogtepunt een bezoekje aan de Whitsundays eilanden. De eerste dag was er echter te veel wind om goed te kunnen varen. Gelukkig was het wel een groot deel van de dag droog. 's Ochtends naar Shutehaven gereden, waar je een aantal walking tracks hebt naar de zee. Vanaf daar zie je de eilanden goed liggen.

Tijdens de wandeling het nodige wildlife gespot. Gekke kalkoenachtige vogels, prachtige vlinders en een enorme hagedis (leguaan?). In de baai zwommen ook nog wat grote schildpadden die af en toe hun kopjes boven het water uitstaken. Jammergenoeg niet lang genoeg voor een kiekje... Verder vooral rustig aan gedaan. De kids even uitgelaten in de lokale speeltuin en 's middags lekker gezwommen in de plaatselijke rockpool. In zee zwemmen wordt hier vanwege meerdere redenen sterk afgeraden: haaien, kwallen en sterke stromingen. Bij de rockpool (hier ook lagune genoemd), een zwembad aan het strand met zeewater, nog wel een fantastisch bord: 74 islands, one lagoon! Verder op onze veranda verrast door een kudde kaketoes. De Aussies kijken me raar aan als ik er foto's van maak, maar ik vind het verre van alledaags!

Jammer, geen strak blauwe lucht voor ons... toch op de bus gestapt naar Shutehaven voor de ferry naar Hamilton island en Whitsunday island voor Whitehaven beach. Het eerste stuk ging prima. Wel wat golven, maar goed te doen. Hamilton is een enorm commercieel uitgebuit eilandje, maar ondanks dat de moeite waard. De plaatselijke zoo bezocht, waar we koala's mochten aaien. Wat een feest! Het zien van deze wollige knuffelbeertjes alleen was al top, maar dat we ze ook mochten aanraken! Weet niet wie het leuker vond, Emma of ik. Ook mochten de kids de kangoeroe's voeren. That's a first!

Na twee uurtjes op Hamilton en wat lekkere pastry moesten we terug naar de haven voor het volgende stuk: de ferry naar Whitehaven beach. Het was een bumpy ride! De boot klapte regelmatig hard op de golven en onze magen werden danig op de proef gesteld. Hoewel Pieter en Emma het eigenlijk vooral mooi vonden! Een soort achtbaan zonder rails. Hidde en ik hadden er wat meer moeite mee. Gelukkig hoefden we niet al te lang op open zee. Wel fijn dat we niet voor de reef-tocht hadden gekozen. Dan moesten we twee uur op open zee. Dat zal een troep hebben gegeven op die boot.

Whitehaven beach staat al vele jaren op rij in de top 10 van mooiste stranden ter wereld en wij weten nu waarom. Het is er prachtig. Het zand bestaat voor 95% uit silicium waardoor het zo wit is. Dit in combinatie met aquakleurig en helder water zonder horizonvervuiling van gebouwen maken het ontzettend mooi. Hier mochten we een paar uur doorbrengen. Gewapend met een speciaal zwempak, een stingersuit, om ons te beschermen tegen de irukandji, een kwal van ongeveer een centimeter met een dodelijke steek, gingen we met een pendel van de ferry naar het strand.

We hebben ons enorm vermaakt en dat allemaal in een prachtige omgeving. Zelfs met iets minder mooi weer was het een topdag. Geen strakblauwe lucht, maar af en toe zon, af en toe bewolking en af en toe een bui. Het deerde niet. Wat wel deerde was dat Hidde bijna eigenhandig Whitehaven beach omdoopte tot Brownhaven beach. Meneer besloot zijn zwembroek en kwallenbadpakje vol te poepen. Wat een feest! Maar ons krijg je niet klein, we hebben het varkentje gewassen!

De tijd vloog voorbij, dus met de pendel terug naar de ferry voor een afternoon tea incl. tabletten tegen zeeziekte en een uurtje varen naar Shutehaven. Waarbij Hidde de traditie mooi voortzette door binnen vijf minuten in slaap te vallen. Hij zal mooie dromen hebben gehad!

Cheers!