Kanchanaburi

Als we aankomen in Kanchanaburi, na een rit van zo’n 2,5 uur, ontdekken we dat je hier goede excursiepakketten hebt. We besluiten voor de volgende dag een excursie te doen naar de Erawan watervallen, een olifanten sanctuarium en de death railroad, ook wel bekend geworden door de film ‘Bridge over the river Kwai’. Die film is overigens fictief, maar wel gebaseerd op feiten. Pieter en Nathalie gaan op pad om de excursie te boeken, te pinnen en wat versnaperingen te halen. Waar we de excursie boeken zit ook een mooi restaurant aan het water, we besluiten er voor de avond een tafel te boeken. De rest van de middag lummelen we wat bij het zwembad. We hebben sinds Khao Yai geen regen meer gehad, het is zelfs een groot deel van de dag zonnig.

De dag van de excursie gaat de wekker al om 7 uur, want om 8 uur worden we al opgehaald. Het ontbijt gaat moeizaam, met name bij Nathalie, die al een paar dagen nauwelijks eetlust heeft. Maar elke dag gaat het beter.

Stipt om 8 uur staat onze gids Bas (kort voor basketbal, geen idee of het een grap is…) met een driver klaar om ons op te halen. We hebben geluk! We zijn de enigen, dus ipv een vol busje hebben we een privé-tour.

We zijn al rond 9 uur bij de Erawan watervallen en dat is wel erg fijn. Vandaag is namelijk de koning jarig en dat betekent dat de Thai vrij zijn en gratis dit park in mogen. Dat is dan nog even los van de toeristen die dit park vandaag ook willen bezoeken. We weten dat ook Nicolette uit Nathalie’s hockeyteam met haar gezin de watervallen deze ochtend aandoen. Joost en Joyce en hun kids, ook hockey en oud-buren, gaan hier vanmiddag naartoe.

Als wij aankomen is het nog rustig. Gids Bas legt uit dat de watervallen uit 7 niveaus bestaan. In niveau 1 en 6 mag je niet zwemmen. In de andere wel. Dat zwemmen mag alleen met een life jacket. Heb je die niet, dan blaast er een mannetje in leger outfit hard op zijn fluitje en moet je het water uit. We huren dus 2 life jackets, dat heeft vooral te maken met dat niet iedereen zeker weet dat ze gaan zwemmen. Er zitten namelijk flinke vissen en die knabbelen aan je voeten. Sommige mensen betalen hier veel geld voor bij een spa, van ons hoeft het niet.

Desondanks gaan Pieter en Hidde richting waterval 2. Emma en Nathalie kijken het nog even aan. Pieter borstcrawlt in no time langs de waterval. Hidde blijft op een rots zitten. Die heeft het niet zo op de vissen. Desondanks zien we bij de andere mensen die het water ingaan weinig paniek, dus Nathalie besluit ook te gaan al snel gevolgd door Emma. Zolang je blijft spartelen komen de visjes niet bij je. Daarom besluit ook Hidde nog even een duikje te wagen. Het water is heerlijk en de waterval is erg mooi. We genieten.

Na onze eerste zwempartij wandelen we verder naar level 3, daar gaan Pieter en Hidde het water in. Level 4 vinden we te druk en klein,dus we lopen door naar level 5, een stevige wandeling. Gelukkig zijn de paden goed. Pieter en Hidde gaan zwemmen in level 5, daarna doen Nathalie en Emma een poging, maar het lukt maar niet het water echt in te gaan doordat de visjes aan onze voeten knabbelen… Dan is daar ineens Nicolette, een mooie save voor Nathalie, want die heeft een excuus om niet te gaan zwemmen en even met haar teamgenootje te babbelen. We waren al naar elkaar aan het uitkijken, want we wisten dat we er ongeveer tegelijk waren en er is maar één route. Maar toch grappig dat je elkaar echt tegenkomt. In Chiang Mai zitten we ook weer tegelijk dus daar gaan we even gezellig een biertje drinken!

We wandelen terug naar Level 2 en daar nemen Pieter en Nathalie nog een lekkere duik. Vooral Nathalie landt heel elegant in het water. Helaas hebben we niet heel veel tijd meer hier, dus we doen droge kleren aan en lopen naar ons meeting point. Restaurantje nummer 6. Daar treffen we Joost. Zoon Stijn zag ons voorbij lopen vanuit hun restaurantje dus Joost liep snel achter ons aan. Te grappig! Ook Joyce kwam nog even buurten, maar hun lunch stond al klaar. Kortom, we hebben elkaar veel plezier gewenst en afgesproken voor een biertje in Chiang Mai waar we ook met hen een paar dagen overlap hebben.

Onderweg naar onze volgende stop leer ik weer van alles bij. Zo weet ik nu dat er 44 letters in het Thaise alfabet zitten. Ik kan er hiervan precies nul ontcijferen. Ook weet ik nu waarom de koning (en de vorige koning worden geëerd met gele vlaggen. Dat heeft te maken met de geboortedag. Ze zijn op maandag geboren en dat komt overeen met de kleur geel. Voor de liefhebbers: woensdag is groen, donderdag oranje en zondag rood. Staat je geboortedag er niet tussen, even Googlelen.

Als we aankomen bij het olifantencentrum Sai Yok aka Elephant Haven worden we direct aan het werk gezet. We hakken watermeloenen en maken rijstballen. Die zijn gemaakt van rijst (verrassend), zout, banaan, een bruine plakkerig boomvruchtje en zaagsel. Het is een smerig klusje, maar we doen het met liefde, want de oudere olifanten zijn er dol op. We voeren onze brouwsels aan twee olifanten, die er bijzonder vaardig mee omgaan. De meloen draaien ze in hun slurf. Ze breken het in twee delen en stoppen het kundig in hun mond. Na het voeren kleden we ons snel om en wandelen we naar de rivier om een olifant te wassen. De dames worden hier dus lekker vertroeteld, vaak na een minder fijn leven hiervoor. Ze zijn te oud om nog in de natuur te kunnen overleven.

‘Onze’ olifant heet Khimuk, dat betekent parel. Ze is 33 jaar oud. Voordat we haar een bad geven gaan we eerst even op de foto. Daarbij krijgen we een douche van onze olifant. We wassen haar en schrobben haar met een borstel. Daarna wentelt ze zich in de rivier om zich af te spoelen. Wat een geweldige wezens zijn dit. We genieten van deze bijzondere ontmoeting. Natuurlijk weten we dat het voor de dieren niet zo bijzonder is en dat ze gewend zijn aan gevierd en gewassen worden door mensen. Maar we troosten ons met de gedachte dat ze niet geketend zijn, geen mensen op hun rug hoeven te dragen en te oud zijn om in de jungle te overleven. Ze hebben in hun bejaardentehuisje zeg maar een ‘all day spa’, met ‘all day fresh fruit’.

We reizen verder naar de death railway. In de Tweede Wereldoorlog gaven de Japanners krijgsgevangenen, waaronder naast Engelsen ook Nederlanders, Australiërs, Nieuw-Zeelanders en Thai, de opdracht tot de aanleg van de Birma spoorlijn. Dit specifieke stuk langs een steile helling moest in 17 dagen worden gemaakt. Ze werkten 18 uur per dag en kregen 2 kommetjes rijst per dag.

We bezoeken hier ook een grot met daarin nu een grote Boeddha. De grot werd tijdens de aanleg van de spoorlijn gebruikt om te schuilen en bij te komen. De Boeddha is er in geplaatst zodat de plek verder ongeschonden blijft. Hier leren we dat ieder offer aan Boeddha een andere betekenis heeft. Sinaasappels staan voor rijkdom. Bananen voor een ‘easy’ leven, Thai voor banaan is hetzelfde woord als makkelijk. En als je drie keer tegen de bel bij de Boeddha slaat is dat geen rondje van de zaak, maar zuiver je jezelf van het kwaad.

De trein rijdt nog steeds over dit spoor en wij rijden een paar haltes mee. We zijn blij dat we niet met zo’n trein naar Chiang Mai gaan van de week. Althans dat hopen we. De houten bankjes zijn geen weldaad voor je perzikje.

Tot slot gaan we nog even de bridge over de river Kwai bekijken in Kanchanaburi. Het is heel erg druk hier. Dat heeft te maken met de vele Thai die zes dagen vrij zijn vanwege de verjaardag van de koning en er zelf ook op uit trekken. Het zal verklaren waarom ik rond deze data meer moeite had een leuke accommodatie te boeken. Hoewel, wij zitten helemaal top in het Modeva hotel. Echt een aanrader!

Terug naar de brug, we wandelen er een stukje op, maar het is te druk. Het bizarre is dat dit stuk spoor in gebruik is. Over 20 minuten komt de trein hier en moet iedereen er af of opzij. Wij besluiten er niet op te wachten. Het is mooi geweest. Het was een lange, maar vooral mooie dag. We willen nog even zwemmen bij het hotel en een hapje eten. We gaan niet te laat slapen en nemen ons voor goed uit te slapen, want morgen staat er een reisdag op het programma. Dan gaan we eerst met de taxi naar Bangkok. Dat stallen we onze bagage en gaan we even de stad in. ‘s Avonds nemen we vanaf hier de nachttrein naar Chiang Mai. Dat zal ook weer een hele ervaring worden!