Koh Samed

Na ons verblijf op Koh Larn hadden we nog een paar dagen relaxen op Koh Samed voor de boeg. Reizen is hard werken en daar moet je ook een beetje van bijkomen. En dan is er niks prettiger dan een tropisch eiland met kristalhelder water.

We hoopten hier nog een beetje te kunnen snorkelen, maar ondanks dat de golven hier lager zijn dan op Koh Larn zorgen ze er hier nog steeds voor dat je niet goed kunt snorkelen. We speuren op internet wat de meest kansrijke baai is. Dat lijkt Ao Wai te zijn. Dat ligt op het zuidelijk deel van het eiland aan de Oostkant. Het is ongeveer 3 kwartier lopen en in deze hitte en met de heuvels die dit kleineeiland heeft is dat niet heel aanlokkelijk. We nemen dus weer een taxi. De prijzen staan hier vast, 40 baht p.p. bij een volle taxi, dat is met 10 personen of 350 baht als je meteen wilt vertrekken. Tja, dat is geen keuze, want het is hier laagseizoen, dus de taxi zit op zijn vroegst vanavond vol. Aangezien wij bij daglicht naar Ao Wai willen betalen we de volle mep.

Een kwartiertje later komen we aan bij het paradijs op dit paradijs. Een prachtig wit strand met nauwelijks mensen, én relatief weinig golven. Al snel blijkt dat het nog steeds niet echt snorkelbaar is, althans als je snorkelt zie je heel af en toe een verdwaalde vis… Maar de zee is heerlijk hier. We genieten een paar uur lang van ons privé-strandje. Er zit wel een resort, maar dat is nagenoeg leeg. Wel hebben we hier WiFi, want dit resort hoort kennelijk bij ons eigen resort en de kids ontdekken al snel dat ze online zijn hier.

Als we trek krijgen proberen we het eerst bij het restaurant van dit resort. Het schiet niet op. We besluiten een paar baaitjes naar het Noorden te lopen in de richting van ons eigen resort. Daar lunchen we met de voetjes in het wederom witte zand. We besluiten niet hier te gaan zwemmen maar bij ons eigen resort. Niemand wil nog lopen, dus we nemen een taxi. De rest van de middag liggen we op ons eigen strand. Deze is niet zo geweldig als Ao Wai, maar nog steeds stukken beter dan de Europese stranden. Het concurreert behoorlijk met Nathalie’s geliefde Clifton beach in Zuid-Afrika. Ao Phai (de baai van ons resort) wint het op punten vanwege te watertemperatuur en het gebrek aan gevaarlijke haaien.

Rond Happy Hour scoren Pieter en Nathalie weer een lekkere cocktail en daarna wordt het tijd voor een maaltijd. Aangezien het eten hier goed was, besluiten we hier weer te eten. Zelfde tafel, voeten in het zand én tegen 8-en een optreden van de vuurartiesten… Tja, nou weten we het wel. “One more!”, roept een van hen voorafgaand aan elk nieuw kunstje. Of oud kunstje, want het is exact hetzelfde als gisteren.

Nog een heerlijke dag voor de boeg op Koh Samed. We beginnen met een lekker ontbijtje. Er is hier een buffet met chef eibakken. Zo krijg je echt op je bord wat je wilt. We smullen van de baksels en het verse fruit. Vandaag besluiten we naar het Noorden te lopen, naar Sai Keaw beach.

Op weg daarnaartoe passeer je beelden van zeemeerminnen en een fluitspelende prins. Voor de trouwe lezers, in een eerder blogje vermeldde ik al dat daar een legende bij hoort. Eigenlijk is het meer een gedicht van een van Thailands grootste dichters uit de 19e eeuw. Het gaat over een prins die weinig op had met zijn prinselijke taken. Hij speelde liever fluit. Dit leidde tot ruzie tussen de prins en zijn vader en de prins vertrok richting Koh Samed. Daar werd hij verleid door een zeemeermin, die later een Ogre (jawel, familie van Shrek) blijkt te zijn. Ze had zich vermomd als zeemeermin, zodat de prins verliefd op haar zou worden. Als hij daar achter komt probeert hij te ontsnappen, met hulp van een echte zeemeermin op wie hij dan ook verliefd wordt.

Anyway, we passeren de beelden. Ze zijn ook bijna niet te missen. Het is het centrale thema op dit eiland. Op Sai Keaw beach gaan we op zoek naar een lekker plekje. Geen enkele strandtent beschikt over de bedjes die wij willen. Ze hebben ligstoelen en zitzakken, of er mist een parasol. Niet handig, want ook zonder zon - die overigens wel gewoon schijnt - verbrand je hier levend. We besluiten daarom terug te lopen naar ons eigen strandje. Daar is het eigenlijk relaxter. We hebben de bedjes die we willen, zon en schaduw, bediening op het strand en verschillende leuke tentjes om te eten.

De zee heeft vandaag hogere golven dan de afgelopen dagen, dat zorgt voor veel plezier. We genieten van een lekkere lunch, natuurlijk met onze voeten in het zand. Daarna nestelen we ons weer op ons bedje en/of in de zee. Aan het einde van de middag nemen Nathalie en Hidde nog een massage. Te leuk, de bedjes staan op de rotsen en je hoort de golven ruisen. Heerlijk ontspannen keren ze terug bij Pieter en Emma. Of beter gezegd, zo duf als een konijn!

We sluiten de middag af met nog wat golven beuken en een dagelijkse cocktail. De meiden wandelen daarna nog even naar de Westkant van het eiland. Daar ligt het sunset viewpoint. Het is een mooie plek, maar van een echt goede sunset komt weinig terecht.

Deze saaie, doch superfijne dag sluiten we af met een maaltijd op het strand. In de verte zien we weer meerdere vuurartiesten optreden. Het is mooi geweest. Morgen vroeg op, want we willen de boot van 9 uur halen en de bus van half 11 naar Bangkok. Daar hebben we nog anderhalve dag om de stad te verkennen voordat we weer naar huis vliegen. Koh Samed was in ieder geval heerlijk. Echt een aanrader!