Pacific coast highway

We verlaten SF aan het einde van de ochtendspits. Wel wat vertraging, zelfs na 10 uur ‘s ochtend, maar te doen. Ten zuiden van de stad ligt Silicon Valley, beter bekend omdat de hoofdkwartieren van veel grote bedrijven zoals Apple en Google er gevestigd zijn. Werk genoeg daar, dus ook forensen. Zodra je daar voorbij bent kun je prima doorrijden.

Na ongeveer 1,5 uur komen we aan bij Monterey bay, onze eerste stop van de dag. Het plaatsje is bekend vanwege de vele zeedieren die er voorkomen. Het hele jaar door kun je er bijv. walvissen zien. Dan moet je wel mee op een bootje, want vanaf de kust is de kans een stuk kleiner. Verder komen er zeeotters, dolfijnen en soms orka’s voor. We zien ze helaas geen van allen. Ook leven er in de haven en rond de pier heel veel zeeleeuwen. Die horen we al als we de auto parkeren. Ze zijn driftig met elkaar in discussie. Ze zwemmen de haven door op zoek naar een lekker visje. Leuk om te zien. Verderop bij de fisherman’s warf zitten er nog veel meer. Ze komen echt heel dichtbij het voetpad. Gelukkig is er een hek neergezet, zodat ze niet nog dichterbij komen. Ze hebben namelijk flinke tanden.

We kijken hier wat rond en lunchen een lekker broodje bij een Frans bakkertje. Halverwege de middag rijden we verder richting San Simeon waar we overnachten. Daarvoor rijden we over een van de mooiste wegen ter wereld, volgens allerlei lijstjes: the pacific coast highway, oftewel highway 1. Het is onderdeel van de Panamericana van Alaska tot Vuurland. Bij highway denk je aan doorrijden, dat kan hier niet. Maar dat geeft niet. De weg is vandaag de bezienswaardigheid, althans de omgeving van de weg. Hij slingert langs de kliffen van de grote oceaan, het is met recht een plek op de lijstjes waard. Het is er heel erg mooi, maar je moet wel de tijd hebben. Gelukkig hebben we geen haast. Net voor San Simeon stoppen we nog even bij een kolonist zeeolifanten. Bijzondere dieren. Ze doen niet heel veel, zeker in vergelijking met de zeeleeuwen zijn ze een stuk minder actief. Ze liggen wat op het strand en heel af en toe beweegt er een een heel klein beetje. Toch grappig om te zien, want deze dieren zie je niet zo snel.

Aan het eind van de middag komen we aan bij ons hotel in San Simeon. Pieter en Hidde maken er nog even het zwembad onveilig, Nathalie en Emma vinden het te koud en blijven liever op de kant in het zonnetje. Zodra iedereen weer is opgedroogd is het tijd voor een sunset. We kijken immers mooi uit op het Westen, dus kunnen de zon in de zee zien zakken. Of beter gezegd, de zon in de zeemist zien zakken. Deze hangt namelijk net boven het wateroppervlak. Het blijft een mooi gezicht. Na de sunset eten we nog wat bij de lokale Mexicaan naast ons hotel.

De volgende ochtend rijden we door naar Santa Barbara op zo’n 100 mijl voor LA. Dit blijkt een verfrissend leuk stadje (voor Amerikaanse begrippen dan, want dit stadje heeft net zoveel inwoners als Den Haag). Het heeft Spaans koloniale invloeden, zoals veel plaatsen en steden hier. Je hoort het al aan de namen. Hier zijn de gebouwen en daarmee de cultuur goed geconserveerd. Mooie witte gebouwen met rode daken en veel kleurrijke tegeltjes. We lopen via State street, waar je veel leuke winkeltjes ziet, naar het Santa Barbara county courthouse. Deze rechtbank is gewoon in actie, maar ook een toeristische attractie. Het is een mooi gebouw met een uitkijktoren voor een 360-zicht op de omgeving.

We genieten van een heerlijke lunch in de Paseo Nuevo en vervolgen onze weg naar het strand. Ons hotel ligt helaas niet in Santa Barbara maar een mijl of 20 verder door in Ventura. We bedenken ons dat het ook wel relaxed is om door te rijden naar het hotel en daar nog even naar het strand te gaan. Dan hoeven we niet meer de auto in. Het blijkt een minder goede keuze, want het strand in Ventura is niet op loopafstand (ondanks dat we hemelsbreed dichtbij zee zitten). Bovendien blijk je er vanwege sterke stromingen niet goed te kunnen zwemmen. Wel zijn er wat mensen aan het surfen. Ook leuk om te zien natuurlijk.

Om 18 uur komt de lifeguard ons netjes melden dat haar dienst erop zit en ze ons afraadt te zwemmen met deze stromingen. Wij vonden het bordje al veelzeggend genoeg, maar mogelijk denken Amerikanen daar anders over. Maar goed, toch aardig van haar om het te melden. Het koelt ook al af, dus we gaan terug naar het hotel om ons om te kleden. De lange broeken gaan aan en we wandelen naar downtown Ventura voor een maaltijd.

Het centrum blijkt een stuk leuker dan we hadden verwacht. Er zitten allerlei Art Deco gebouwen en het is er gezellig druk. We belanden bij een soort brouwerij, in elk dorp vind je er wel een, of twee, of drie. We bestellen er een lokaal biertje en eten een lekkere maaltijd. Wederom een mooie dag. Wel vinden we California minder dan Utah en Arizona. Het is er relatief druk, veel verkeer, veel industrie. Je hebt er mooie plekken, maar je moet er wel meer naar zoeken. In de andere staten zit je echt missen in de natuur en zijn er alleen tweebaanswegen.

De ochtend erna rijden we het laatste stukje van de highway 1 naar Santa Monica, bij Los Angeles. Technisch gezien zijn we dan ‘rond’, want in LA zijn we ook begonnen. Wij maken echter nog een klein extra ritje naar San Diego, waar we een paar dagen een huisje hebben geboekt. Het is wat relaxter dan LA. Eerst genieten we van het laatste stukje kustweg langs Malibu, wandelen we over de Santa Monica pier, sporten Emma en Hidde op Muscle beach, smullen we van een lekkere lunch en strijken we nog een paar uurtjes neer op het strand van Baywatch. Pieter wandelt nog even naar Venice beach, daar is een bekend skatepark. Dat wil hij graag even bekijken. Aldaar is hij getuige van een mooie politieactie die met auto’s, helicopter en wapens een tasjesdief inrekenen. Wij (E/H/N) missen al deze actie en genieten van de zon, de zee en het strand. Na zijn wandeling sluit Pieter zich nog even lekker bij ons aan.